โก้วเล้งว่าไว้ว่า " ความสุขเป็นของแปลก ยิ่งแจกจ่ายออกไปมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งได้รับกลับคืนมามากเท่านั้น "
วันนี้มีโอกาสได้แลกเปลี่ยนความสุขกับกลุ่มพี่ๆเพื่อนๆที่ทำงานด้วยกัน เป็นความสุขที่นึกถึงที่ไรก็ทำให้เรายิ้มกับมันได้ทุกครั้ง
.........
จะว่าไปแล้ว เรื่องราวในวัยเด็กมันยังไม่ได้หล่นหายไปไหน มันยังคงอยู่ในลิ้นชักของความทรงจำเราของเราเสมอ แม้บางคราเราอาจจะหลงลืมไปบ้าง แต่ถ้าหากว่าเราลองค้นๆดูก็จะรู้ว่า ความทรงจำของวันวานยังคงกระจ่างชัดอยู่เสมอ
เราแบ่งความสุขกันหลายคนค่ะ ความสุขที่แต่ละคนเอามาแบ่งปัน ผ่านถ้อยคำเรียงร้อยเป็นเรื่องราว ทำให้เรายิ้มและหัวเราะไปด้วย
ตอนนี้ชักจะเชื่อคำของโก้วเล้งแล้ว เพราะความสุขมันยังคงทำให้เราอมยิ้มได้แม้ในขณะที่เขียนอยู่นี้
น่ารักมาก...