บำเรอผู้อ่าน


มีคำกล่าวหนึ่ง ของ รงค์ วงษ์สวรรค์ นักเขียนและศิลปินแห่งชาติ ผู้ทุ่มเทชีวิตและใช้ชีวิตท่ามกลางการเขียน มีความรู้สึกหนึ่งในคำกล่าวถึงงานแห่งชีวิต และความจริงอันเรียบง่ายในการใช้ชีวิต เพื่อให้เราได้เข้าใจความง่ายดาย ความเรียบง่าย และชีวิตอันไม่ยุ่งยากซับซ้อน ภายใต้โลกแห่งการเขียน และบอกเล่าเรื่องราวชีวิตผ่านอักษรอักขระ มีเพียงคำอันงดงามง่ายได้ ให้เราได้เข้าใจสัมผัส รับรู้ และเรียนรู้

บำเรอผู้อ่าน

อ้างอิง - ภาพ http://www.oknation.net/blog/DECHARIN

มีคำสวยงาม

หนึ่งในประสบการณ์ชีวิต

จากบทสัมภาษณ์ของ รงค์ วงษ์สวรรค์

ซึ่งมักสรุปชีวิตการทำงาน ในอาชีพนักเขียนตลอดระยะเวลาการทำงานที่ผ่านมาว่า ตนเองนั้น ไม่ได้เป็นศิลปินวิเศษวิโส หรือเป็นนักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ ที่มีความแตกต่างจากผู้คนโดยทั่วไป แต่มีความจริงในความเหมือนคนทั่วไป ว่าเป็นคนงานหรือกรรมการทางศิลปะ ที่สร้างสรรค์งานด้วยชีวิต

มีคำหนึ่งในข้อสรุปความจริงของชีวิต

ที่กล่าวถึงความตั้งใจในการเขียน

ก็เพียงเพื่อบำเรอผู้อ่าน

เขียนงานให้ดีที่สุด เพื่อสร้างความบันเทิงเริงรมย์ สร้างความบันเทิงใจ และมอบสิ่งเหล่านั้นเป็นเครื่องบำรุงบำเรอ แด่ผู้อ่านทุกท่าน นั่นคือคำตอบของนักเขียน ที่อธิบายถึงวันเวลาในแต่ละขณะของชีวิต ที่เริ่มต้นจากการตื่นขึ้นมา จนกระทั่งเขียนงานทุกวัน นานนับหลายทศวรรษ

ในคำงดงามคำนี้

มีความหมดจดในความสงบ

มึความสุภาพและเรียบง่ายในชีวิต

และมีจริตของความไม่เห่อเหิม ไม่ยิ่งใหญ่จนคับหน้าคับตาผู้อื่น หรือยืนป่าวประกาศว่าตนคือความยิ่งใหญ่ของโลก สิ่งเหล่านี้คือความจริง ยามบอกกล่าวถึงงานแห่งชีวิต งานแห่งความรัก และความรักที่มอบให้กับงาน ซึ่งทุกสิ่งล้วนผ่านออกมาสู่คำตอบ สู่การรับรู้ของผู้อ่านทุกท่าน

ความจริงในความเรียบง่ายของการงานแห่งชีวิต

ความจริงที่เพียงพอให้ผู้หลงรักชีวิต

และมอบชีวิตต่อความใฝ่ฝัน

ได้ตระหนักถึงความเรียบง่าย ซื่อสัตย์ และไม่ต้องกล่าวให้มากมาย กับสิ่งฝันอันล่องลอย ด้วยการอยู่กับความจริงใจ ในแต่ละการทำงานของชีวิต สิ่งเหล่านี้ต่างหากคือภาพอันแท้จริง ยามที่เราได้ก้าวผ่าน สู่การเรียนรู้ และเข้าใจโลกเบื้องหน้าที่ผ่านชีวิตของเราไปในแต่ละคืนวัน 

หลายครั้งที่ผมได้อ่าน

ได้รับรู้ข้อเขียนของผู้คนมากมาย

หลายเรื่องราวเรียบเรียงอย่างเรียบง่าย

แต่ปรากฎความงดงาม ในแต่ละถ้อยคำอันจริงใจเหล่านั้น หลายเรื่องราวอาจมีผู้อ่านเพียงเล็กน้อย แต่พลังเมื่อหลังจากอ่านเรื่องราวจบลง มันช่างคับอกคับใจ และก่อให้เกิดความรู้สึก ถึงพลังในแต่ละขณะชีวิต บางครั้งอดรนทนไม่ได้ จนต้องเขียนถึงความประทับใจ ภายหลังการอ่าน

สิ่งเหล่านี้ คือคำตอบของนักเขียนทั้งหลาย

และคำตอบของนักอยากเขียน

ที่ได้รับจากผู้อ่าน

เมื่อมีผู้อ่าน ถอดความ รับรู้พลัง และสัมผัสได้ถึงสิ่งที่ผู้เขียนพยายามเรียบเรียง อธิบายความ และเริ่มต้นลำดับความรู้สึก จนกระทั่งนำพาเราไปสู่บทสุดท้ายของตัวอักษร พลังมากมายจากสิ่งเริ่มต้นในใจผู้เขียน พิสูจน์ได้ด้วยพลังที่เกิดขึ้นในใจของผู้อ่าน จนบ่อยครั้งที่ออกปากบอกต่อ

 

 

ถึงความประทับใจ

ในแต่ละชิ้นงานข้อเขียน

โดยไม่ต้องมากมาย ไม่ต้องยิ่งใหญ่

เมื่อภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่ของนักเขียน ผู้คนที่อยากเขียนทั้งหลายได้จบสิ้นลง เมื่อเขียนข้อเขียนบทนั้นจบลง หน้าที่สำคัญในกาลต่อมา คือตัวอักษรที่จะออกมาโลดแล่น แทนที่คำเขียน และอธิบายทุกความรู้สึกแทนนักเขียน สิ่งเหล่านี้คือพลังอันยิ่งใหญ่ ที่กระโดดออกจากอักษรเบื้องหน้า

หลายครั้งที่ได้อ่านข้อเขียนจากนักเขียนมากมาย

ทั้งนักเขียนมีชื่อและนักเขียนปริศนา

ทั้งผู้โด่งดังและผู้อยากโด่งดัง

หลายครั้งที่ผมพบกับความจริง เมื่อได้อ่านจนจบสิ้นข้อความเหล่านั้น หลายครั้งที่อดปรบมือชื่นชมในแต่ละมุมมองของผู้เขียนไม่ได้ อดปลาบปลื้มยินดี หรือบ่นไปพร้อมรอยยิ้มให้กับผู้เขียนที่เราไม่รู้จักหน้าตา ว่าเขาเหล่านั้น คิดไปได้อย่างไร ในแต่ละมุมมองที่นำมาอธิบายความ

สิ่งเหล่านี้คือพลัง

และคุณค่าอันยิ่งใหญ่

ซึ่งนักเขียนทุกคนควรระลึกถึง

ผู้อ่านบางคนอาจตระหนักถึงพลังอันยิ่งใหญ่ จนสามารถเปลี่ยนแปลงห้วงเวลาอันระทมทุกข์ จนสามารถลุกขึ้นมา แหงนหน้ามองฟ้า เงยหน้ามองชีวิตตัวเอง หรือจนสามารถลำดับหัวใจ จนก้าวต่อไปในโลกนี้ หลังจากเมื่อวันวานเป็นเพียงเศษสิ่งมีชีวิตในสายตาผู้อื่น และเป็นไอ้ขี้แพ้ในความคิดของตัวเอง สิ่งเหล่านี้ต่างหากคือคำตอบอันสำคัญ

ซึ่งนักเขียนและนักอยากเขียนอาจไม่มีโอกาส

ได้พบปะรับรู้กับพลังที่ส่งผ่านออกมา

จากพลังในการทำงานเขียน

และจากความปรารถนา ที่จะมอบมุมมองมุมคิด ต่อชีวิต ต่อโลก และต่อผู้คนเบื้องหน้านักเขียนเหล่านั้น เมื่อเขาเหล่านั้นได้กระทำหน้าที่โดยบริสุทธิ์ใจ มอบพลังแห่งการคิดและการมองเห็น สู่การถ่ายทอดจนไปจบที่การรับรู้ เมื่อหน้าที่อันซื่อสัตย์ และการงานอันศักดิ์สิทธิ์ได้ทำหน้าที่

เขาเหล่านั้น

เสมือนกำลังบรรณาการ

แด่ความคิดฝันและพลังแห่งชีวิต

สำหรับข้อเขียนและความเรียงมากมาย ในชุมชนแห่งนี้และชุมชนอื่นอื่น ที่มีผู้รักใคร่ในคุณค่าความงดงามแห่งข้อเขียน หลายครั้งที่ผมอดรำลึกถึงไม่ได้ และอดชื่นชมไม่ได้ในแต่ละมุมมองที่นำมาแลกเปลี่ยน บอกกล่าว และถ่ายทอดความหมายของชีวิตสู่ชีวิต ผมเกิดความอิ่มเอมใจ

จนอดไม่ได้ที่อยากจะกล่าวคำขอบคุณ

แด่ผลงานสร้างสรรค์ของชีวิต

จากชีวิตของนักเขียน

ด้วยพลังอันงดงามเหล่านี้

ผมเพียงอยากกล่าวต่อข้อเขียนมากมาย ขอบคุณมากครับ

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 183672เขียนเมื่อ 21 พฤษภาคม 2008 16:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 00:09 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

อ้ะ อ้ะ คุณ kati

* ใครเป็นแฟนผลงานคุณรงษ์

* คนนั้น ชอบดูภาพเปลือย อิ อิ ...

...

มาแย้บ ๆ ก่อนค่ะ ราตรีสวัสดิ์

สวัสดีครับ คุณ Poo

ต้องถือว่าการชมภาพเปลือย

เป็นหนึ่งในการเสพความงดงาม และมองความงามครับ สงสัยต้องออกตัวว่าชื่นชมภาพนะครับ แต่ต้องออกตัวอีกครั้ง มองได้หลายแบบหลายมุมจริงจริง สำหรับการมองภาพเปลือย ขึ้นอยู่กับใจจริงจริงครับ ที่จะฝึกให้มองแบบใด

เผลอตอบยาวสักหน่อยครับ

ในฐานะแฟนผลงาน คุณ รงค์ วงษ์สวรรค์ ในระดับห่างห่างครับ ที่ได้อ่านน้อยมาก แต่ชอบและประทับใจในคำเขียน และผลงานเขียนหลายเล่มครับ

ขอบคุณมากครับ สำหรับมิตรภาพ การเยี่ยมเยือน และคำทักทาย

สวัสดีครับ คุณโก๊ะจิจัง แซ่เฮ

ขอบคุณมากครับ

สำหรับกาแฟแก้วนี้ และการเยี่ยมเยือนทักทาย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท