บันทึการปฏิบัติธรรม ตอนจบ จิตเป็นนายกายเป็นบ่าว
ตอนเช้าของวันที่ 4 ของการปฏิบัติ ของผม ขณะที่ไปเข้าห้องน้ำทำภารกิจส่วนตัว ห้องน้ำของสำนักสงฆ์ขุนห้วยแม่ต้าน อยู่ติดกับทางลงจากวัด มองไปที่ทางลงจากวัดนั้น ประกฎว่าจิตผม ลอยไปอยู่ปลายทางเส้นนั้น มันเหมือนมีอะไร สักอย่างที่บังคับให้ผมเดินลงไป หาจุดหมายปลายทาง ผมเดินลงไปโดยไม่รู้สึกตัวเลย เดินไปเรื่อยๆ เดินลงไปจนถึงทางแยกเข้าสำนักสงฆ์ ผมจึงรู้ตัวว่า ยังเหลืออีก 1 วันของการปฏิบัติ ผมอธิฐานไว้ว่าจะปฏิบัติ 5 วัน จึงเดินกลับขึ้นไป มานั่งพิจารณา ว่า จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าวนั้นเป็นจริง จิตบังคับให้กายผมเดินลงไป แต่ดีที่มีสติ ยังเป็นที่ตั้งอยู่ “จิตนี้เป็นใหญ่ เป็นประธาน คนเราจะเป็นอย่างไรก็เกิดจากจิตนี้เอง” เราจะเป็นอย่างไร เกิดจากความคิดในจิตใจของตนเองนั่นเอง ถ้าหากคิดดีหรือคิดถึงความสำเร็จ ก็จะสมหวังตามความคิด แต่หากคิดถึงแต่ความล้มเหลวพ่ายแพ้ ก็จะเป็นอย่างที่คิด
"แม้พุทธศาสนาจะเห็นว่ากายกับจิตไม่ใช่สิ่งเดียวกัน แต่กายกับจิตก็จัดว่าเป็นสิ่งที่มีความสัมพันธ์กัน อาศัยกันและกันอย่างที่จะจัดแยกออกจากกันไม่ได้ ดังข้อความในวิสุทธิมรรคที่ว่า ?รูปและนาม (กายและจิต) เป็นของคู่กัน ทั้งคู่อาศัยกันและกัน เมื่ออย่างหนึ่งแตกสลาย ก็ แตกสลายทั้งคู่ตามปัจจัย" โดยทั้งจิตและกายก็ต่างทำหน้าที่อย่างสอดประสานกัน คือ หน้าที่ของกาย ได้ แก่ การทำหน้าที่เชื่อมต่อหรือ
เป็นทางในการรับรู้โลกภายนอกผ่านทางอายตนะ และทำหน้าที่แสดงพฤติกรรมหรือการกระทำ
ต่อโลกภายนอก แต่อย่างไรก็ตาม พุทธศาสนาถือว่า
?กายนั้นเป็นเพียงตัวเชื่อมต่อหรือเป็นทางให้จิตรับรู้ กายจึงไม่ได้เป็นสิ่งที่รู้ แต่สิ่งที่รู้คือ จิต จิตเป็นตัวรับรู้ ดังนั้น ถ้ามองในแง่นี้ กายก็เป็นเพียงเครื่องมือของจิตในการรับรู้อารมณ์ อารมณ์คือสิ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตหรือสิ่งที่ถูกรับรู้ อารมณ์ของจิตหรือสิ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตนั้นก็คืออารมณ์ 6 หรืออายตนะภายนอก 6 อันได้แก่ รูป รส กลิ่น เสียง โผฏฐัพพะ(สิ่งต้องกาย) และธรรมารมณ์ (เรื่องในใจ) นั่นเอง
จิตจึงมีความสำคัญมาก นั่นคือ
?จิตเป็นมูลบท หรือเป็นแกนกลางที่สำคัญของคำสอนทั้งหมด จะเห็นได้ว่าคำสอนเรื่องต่างๆ เช่น คำสอนเกี่ยวกับความทุกข์หรือความสุขก็ตาม กุศลหรืออกุศลก็ตาม หรือที่เป็นฝักฝ่ายโลกียะ และโลกุตระเป็นต้น
ก็ตาม เมื่อวิเคราะห์ถึงที่สุดแล้ว ทั้งหมดล้วนมีจิตเป็นแกนกลางหรือเป็นตัวกลางที่เป็นหลักยืนให้แก่
ธรรมเหล่านั้นทั้งสิ้น ดังนั้นจึงกล่าวได้ว่า สภาพธรรมที่เป็นกุศลหรืออกุศล บุญหรือบาป เป็นสิ่งที่เกิดขึ้น
แต่จิต ถ้าไม่มีจิตเป็นฐานให้แล้ว ถ้าไม่มีจิตเป็นฐานให้แล้ว สภาพธรรมเหล่านั้นจะเกิดขึ้นไม่ได้เลย
ดังนั้น จิตหรือใจนี้จึงเป็นสิ่งสำคัญเป็นอย่างยิ่ง ดังข้อความที่ปรากฏต่างๆ ซึ่งยกมาเป็นตัวอย่างพอสังเขป คือ
ความสำคัญของจิตในทัศนะของ พระธรรมโกศาจารย์ (ปัญญานันทภิกขุ)
??ถ้าเรามีจิตใจไม่ถูกปรุงแต่ง ก็เรียกว่าเรามีจิตเป็นพุทธะขึ้นมา เป็นผู้รู้ขึ้นมาทันที รู้อะไรถูกต้องขึ้นมาแล้ว ก็เป็นตัวเองอย่างแท้จริง?ไม่ถูกฉาบด้วยกิเลส เรียกว่าไม่ถูกปรุงแต่ง??
(พระธรรมโกศาจารย์ (ปัญญานันทภิกขุ)"
ที่มา http://www.patrunning.info/show.php?
วันที่ 27 มีนาคม วันสุดท้ายของการปฏิบัติ ผมทำภารกิจเหมือนที่ผ่านมา ตื่นเช้า ทำวัตร ไหวพระ สวดมนต์ ทำสมาธิ ตักน้ำ มาใช้ กวาดลานวัด เสร็จเรียบร้อย แล้วก็กราบลาครูบา เพื่อกลับมาทำงานตามหน้าที่ต่อ ไป ก่อนกลับ ครูบา มอบพระ ให้ 3 องค์ ที่จริงผมได้ตั้งใจไว้ว่า จะปฏิบัติ 7 วัน แต่ ด้วยภารกิจ หน้าที่ และ เวลา ลากิจ ของผมเหลือ แค่ 4 วัน ในรอบปี ให้ลากิจ ได้ 12 วัน จึงได้ปฏิบัติเพียง 5 วัน แต่ ก็คุ้มค่ากับการลา ในครั้งนี้ ช่วงระยะเวลาที่อยู่ที่นั้นทำให้ใจสงบและได้อะไรมาหลายๆอย่างในชีวิต ต้องขอบคุณ ผู้บังคับบังชาที่ให้โอกาสได้ลา ขอบคุณเพื่อนร่วมงานที่ทำงานแทนตอนที่ผมไม่อยู่ ขอบคุณครูบา และอีกหลายๆท่านครับ ที่สำคัญยิ่ง ขอบคุณพ่อแม่ ที่ให้กำเนิด มาให้ผมได้เจอได้พบกับพระพุทธศาสนา เป็นศาสนาที่สอนให้ไม่เชื่อในศาสดา ให้เราปฏิบัติก่อน ถ้าได้ผลแล้วจึงเชื่อ
ขอบคุณครับ
ความเห็น (7)
สวัสดีค่ะคุณครูข้างถนนที่เคารพรัก
- อนุโมทนาสาธุ กับผลบุญที่ได้ไปเจริญสติวิปัสสนากรรมฐาน..มานะคะ..
- อิๆๆองค์ซ้ายมือไม่รู้จักค่ะ อีกสององค์หลวงพ่อเงินวัดบางคลานรุ่นหน้าหนุ่ม ใช่ไหมค่ะ..อึกองค์สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช..อิๆๆ
ด้วยความเคารพรัก
หนูหมูอ้วน
..อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
สวัสดีครับคุณ หมูอ้วน ...
- ขอบคุณที่แวะอ่านมาครับ
- รู้เรื่องพระด้วย ผมไม่ค่อยรู้ครับ แต่มีเยอะ คนอื่นให้มา
- ผมกำลังจะถามพอดีว่า องค์กลาง เป็นพระอะไร ขอบคุณที่บอกครับ
- องค์ซ้ายมือ หลวงปู่จันทร์ วัดป่าดาราภิมมย์ อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่ ที่รู้เพราะ มี ชื่อสลักอยู่ อิอิอิ
- องค์ขวา สมเด็จพระเจ้าตากสินมหราราชครับ
- ผมเก็บไว้องค์เดียว คือ หลวงพ่อเงิน นอกนั้นให้คนอื่นต่อ
- เพราะผมได้มากกว่า พระที่ ครูบาให้
-
ขอบคุณ ;-)
สวัสดีครับ คุณ tip-in
- ยินดีที่ได้รู้จัก
- ขอบคุณที่แวะมาอ่านบันทึกเล็ก บันทึกนี้
- สาธุ..... (ยาวๆๆ) ครับ
พ่อช่อมะม่วง...พ่อพวงมาลัย
ทุกทิศทุกทาง...สร้างกำลังใจ
กวาดเศษความทุกข์...ทิ้งให้หมดไป
เก็บชิ้นความสุข....ใส่ไว้ข้างใน
แม้คุณไม่เห็น....หรือไม่มีใคร
มองมาทางนี้...มีคนห่วงใย
ยังมีเด็กเด็ก...ตัวเล็กใจใหญ่
ยังมีพี่น้อง.....ในห้วงหทัย
ยังมีน้องจิ....มาป่วนตลอดไป
จะส่งแรงใจ...ให้คุณครูเอย
* สวัสดีเจ้าค่ะ คุณครูข้างถนน ที่งดงาม คิคิ
โห!! เสียแชมป์เลยอ่ะ ไม่เป็นไร มาทีหลังดังกว่า 5555++ มีไหมเนี่ยคำพังเพยนี้ คิคิ แวะมาป่วนเหมือนเดิม แต่ป่วนช้าไปหน่อย เอิกๆๆ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----> น้องจิ ^_^
สวัสดี น้องจิ แซ่เฮ ^๐^!
- มาช้าดีกว่า ไม่มา
- ขอบคุณ
@ ใช่ค่ะ จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว @
เมื่อกี๊ มีโอกาสได้ไปอบรมตามโครงการปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติ
21-27 เมษายน 2551 (แบบ ครั้งแรกในชีวิต ที่เป็นผู้คนมา)
ได้ทำในสิ่งไม่เคยทำ ได้ฝึกความอดทน
ก้อ รู้สึกดีๆค่ะ รู้สึกมีความอดทนมากขึ้น มีกำลังภายในมากขึ้น(กว่าเดิม) จิตใจมีความพร้อม...มากขึ้น
