บทพิสูจน์ว่าความสะดวกสบาย...ไม่ได้มาง่ายๆหรอก

ระบบใหม่ทำให้เราไม่ต้องลงทะเบียน แต่ท่าทางเครื่องวิเคราะห์จะทำให้เราปวดหัวแทน

วันนี้เป็นวันที่ 2 ของระบบใหม่ ที่ทางห้องแล็บ Chem จะไม่มีการลงทะเบียนรับแล็บเอง หลังจากที่รอคอยมาแสนนาน แม้จะยังมีช่องว่าง ช่องโหว่ที่ต้องแก้ไข แต่ก็ไม่มากมายอะไรและคุณ กิตติภูมิ โปรแกรมเมอร์คนเก่งก็ยังคงมานั่งอยู่กับพวกเรา คอยรับข้อขัดข้องที่ต้องแก้ไข จัดการให้ทันที รู้สึกว่าในช่วง 2 วันที่เราทดลองระบบกันมา ก็ถือว่าผ่านไปได้ค่อนข้างราบรื่นสำหรับระบบใหม่กับคนเก่าๆอย่างพวกเรา พรุ่งนี้ก็จะได้รู้ว่า ถ้าต้อง run กันแบบเต็มพิกัดจะเป็นอย่างไร

แต่...ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบจริงๆ พอเราเริ่มมีระบบใหม่ ทำท่าว่าเราจะได้ไม่ต้องหนักแรงกับเรื่องที่แสนจะจุกจิกอย่างการลงทะเบียนที่มีรายละเอียดมากมายเป็นตัวเลขทั้งนั้น ก็ดูท่าว่าเราจะต้องปวดหัวกับเครื่องวิเคราะห์อัตโนมัติเครื่องหลักที่เรามีใช้อยู่ 1 เครื่องใช้งานกัน 7 วันเช้ายันเย็น ที่ผ่านมา 2-3 สัปดาห์เจ้าเครื่องที่ว่านี้ก็เริ่มมีอาการแสดงความแก่ให้เราได้รับรู้ มีปัญหาเล็กน้อยโน่นนี่ให้เราต้องคิดแก้ไขไม่เว้นแต่ละวัน วันนี้ก็เริ่มตั้งแต่เช้าอีกแล้ว ที่มีผลสารควบคุมคุณภาพไม่ผ่านหลายตัว แถมยังมีน้ำยาล้างเครื่องหยดแหมะๆ ดูท่าว่าจะมาจากถังรั่ว แล้วก็มีน้ำทะลักเล็กๆตรงบริเวณช่องทำปฏิกิริยาของเครื่อง ตกเย็นอ.ประสิทธิ์ หัวหน้าหน่วยผู้เชี่ยวชาญการแกะเครื่องก็กำลังปลุกปล้ำกับการสำรวจตรวจสอบปัญหาอยู่ เพื่อให้พร้อมใช้งานในวันพรุ่งนี้ ตัวเรานี้ก็เป็นผู้โชคดีอีกตามเคย ที่ต้องตะเกียกตะกายตื่นแต่เช้าไปเปิดเครื่องตอน 6 โมงครึ่ง เฮ้อ...แค่คิดก็ชวนให้ลุ้นระทึกแล้ว

อุตส่าห์เปิดเครื่อง Modular P800 ซึ่งเป็นเครื่องใหม่ ที่ได้รับการเชื่อมต่อระบบเรียบร้อยแล้วเช่นกันเตรียมไว้เพื่อจะได้รับงานหนักในวันพรุ่งนี้ ช่วยกันกับเครื่อง Hitachi 917 แต่ปรากฎว่าเมื่อทดสอบช่วงสุดท้ายที่เหลืออีกเพียง 2-3 test ที่ยังไม่ผ่าน ก็มีอาการแสดงว่า cell blank มีปัญหา ต้องจัดการแก้ไขกันไปอีกเป็นชั่วโมงทีเดียว นึกว่าวันนี้จะได้กลับบ้านเร็วก็หมดโอกาสอีกแล้ว เพิ่งจะเรียบร้อยไปแป๊บเดียวนี่เองค่ะ

สรุปว่า ปัญหาเขาชอบมาพร้อมๆกัน ไม่ยอมให้เราจะก้าวผ่านเข้าสู่ความสะดวกสบายกันง่ายเกินไป ต้องมาลุ้นต่อว่า พรุ่งนี้จะมีอะไรให้เราผจญอีกหนอ วันนี้กลับไปพักผ่อนออมแรงก่อนดีกว่า นานๆจะได้เขียนบันทึกที่ห้องแล็บสักทีค่ะ  

[กวิน]

หวัดดีครับเข้ามาดู แต่รูปครับ รูปเด็กน้อยขี่คอ(แม่??)อบอุ่นจัง

[ผึ้งงาน_SDU]

สวัสดีค่ะ

• รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
• เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[เพชรน้อย]

สวัสดีค่ะ

-เห็นท่าจะจริงค่ะ ไม่มีอะไรง่าย สะดวกสบาย หากต้องผ่านปัญหาและอุปสรรคในการทำงานหรือชีวิตให้ต้องเรียนรู้ เพื่อนำมาปรับปรุงระบบงานและระบบชีวิต ยิ่งกว่า CQI หรือนวตกรรมนะค่ะ

ขอสมัครแพลนเน็ต ด้วยนะค่ะ

 

[Sasinand]

สวัสดีค่ะ

แต่การที่เราต้องฟันฝ่าอะไรหลายๆอย่างกว่าจะบรรลุดังเป้าหมายที่วางไว้ พี่ว่าดีค่ะ เป็นการฝึกความคิด ฝึกสมอง ทดสอบความอดทน สารพัด พอสำเร็จเราจะภูมิใจมากเป็นพิเศากว่า อะไรๆที่ได้ง่าย และจะเป็นตัวอย่างที่ดีกับลูกๆด้วยค่ะ

สำหรับพี่เอง ลูกเห็นมาตลอดว่า เราทำงานอย่างไร ถึงเวลาเขาบ้าง ไม่ต้องสอนมาก ซึมซับไปเรียบร้อยแล้วค่ะ

[โอ๋-อโณ]

ขอบคุณพี่ศศินันท์ บล็อกเกอร์ในดวงใจใครๆหลายๆคนค่ะ เติมเต็มได้เสมอจริงๆ

คุณ เพชรน้อย เข้าใจเปรียบเทียบจังเลยค่ะ ช่างคิดแบบนี้ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมถึงงานเยอะไม่ได้หยุด ขอบคุณที่รับบล็อกเข้าแพลนเน็ตค่ะ

คุณ ผึ้งงาน_SDU คะ สุขภาพกายนี่โอ๋ให้เป็นอันดับแรกเลยค่ะ เพราะดูแลได้ง่ายที่สุด ใช้เขามาเยอะก็ต้องดูแลเขาหน่อย แต่ที่รักษายากก็คือ "ใจ" นี่แหละค่ะ สมาชิกใน GotoKnow เป็นส่วนหนึ่งที่เพิ่มพลังใจให้ค่ะ ข้อเขียน ข้อคิดดีๆและความมีมิตรจิต มิตรใจในนี้แหละคือสิ่งที่มีค่าจริงๆค่ะ คิดอะไรก็มีที่ปลดปล่อย อยากให้อะไรกับใครก็ทำได้ไม่ยาก แค่เข้าไปอ่านบันทึกและให้กำลังใจกันแบบนี้แหละค่ะ ขอบคุณมากๆเลย

คุณ กวินทรากร รูปใหม่ดู"ขลัง" ขึ้นนะคะ ท่าทางจะรักเด็ก รีบๆมองหาคนข้างกายได้แล้วมังคะ น้องฟุงเค้ายืนกอดคอพี่โอ๋ที่กำลังนั่งอยู่น่ะค่ะ รูปนี้ดูเองทีไรก็ยิ้มตามไปด้วยเลยเอามาลงเพื่อสร้างรอยยิ้มน่ะค่ะ