ภาคผนวก ก--ตารางจำแนกผู้ทรงสิทธิในระบบกฎหมายว่าด้วยหลักประกันสุขภาพ--ต่อ

กฎหมาย	บทบัญญัติ	ผู้ทรงสิทธิ
พระราชบัญญัติ
พระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ.2533 (รก.2533/161/1พ/1 กันยายน 2533)	มาตรา 4  พระราชบัญญัตินี้ไม่ใช้บังคับแก่ (1)[1]  ข้าราชการ ลูกจ้างประจำ ลูกจ้างชั่วคราวรายวัน และลูกจ้างชั่วคราวรายชั่วโมง ของราชการส่วนกลาง ราชการส่วนภูมิภาค และราชการส่วนท้องถิ่น ยกเว้นลูกจ้างชั่วคราวรายเดือน (2)  ลูกจ้างของรัฐบาลต่างประเทศหรือองค์การระหว่างประเทศ (3)  ลูกจ้างของนายจ้างที่มีสำนักงานในประเทศ และไปประจำทำงานในต่างประเทศ (4)  ครูหรือครูใหญ่ของโรงเรียนเอกชนตามกฎหมายว่าด้วยโรงเรียนเอกชน (5)  นักเรียน นักเรียนพยาบาล นิสิตหรือนักศึกษา หรือแพทย์ฝึกหัดซึ่งเป็นลูกจ้างของโรงเรียน มหาวิทยาลัย หรือโรงพยาบาล (6)  กิจการหรือลูกจ้างอื่นตามที่กำหนดในพระราชกฤษฎีกา มาตรา 5  ในพระราชบัญญัตินี้ “ลูกจ้าง” หมายความว่า ผู้ซึ่งทำงานให้นายจ้างโดยรับค่าจ้าง ไม่ว่าจะเรียกชื่ออย่างไร แต่ไม่รวมถึงลูกจ้างซึ่งทำงานเกี่ยวกับงานบ้านอันมิได้มีการประกอบธุรกิจรวมอยู่ด้วย หมวด 1 การเป็นผู้ประกันตน มาตรา 33 [2]  ให้ลูกจ้างซึ่งมีอายุไม่ต่ำกว่าสิบห้าปีบริบูรณ์และไม่เกินหกสิบปีบริบูรณ์เป็นผู้ประกันตน     ลูกจ้างซึ่งเป็นผู้ประกันตนอยู่แล้วตามวรรคหนึ่ง เมื่อมีอายุครบหกสิบปีบริบูรณ์ และยังเป็นลูกจ้างของนายจ้างซึ่งอยู่ภายใต้บังคับแห่งพระราชบัญญัตินี้ ให้ถือว่าลูกจ้างนั้นเป็นผู้ประกันตนต่อไป	ลูกจ้าง                 ลูกจ้าง           ลูกจ้าง
พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ. 2535 ()	มาตรา 4 “ผู้ประสบภัย” หมายความว่า ผู้ซึ่งได้รับอันตรายต่อชีวิต ร่างกาย หรืออนามัย เนื่องจากรถที่ใช้หรืออยู่ในทางหรือเนื่องจากสิ่งที่บรรทุกอยู่ในรถนั้น และหมายความรวมถึงทายาทโดยธรรมของผู้ประสบภัยซึ่งถึงแก่ความตายด้วย	ผู้ประสบภัย
พระราชบัญญัติประกันชีวิต พ.ศ. 2535 (รก.46/109/1/10 เมษายน 2535)	หมวด 2 การควบุมบริษัท มาตรา 29 “……ไม่ว่าผู้เอาประกันภัยหรือผู้รับประโยชน์ตามกรมธรรม์ประกันภัยจะใช้สิทธิดังกล่าวนี้ประการใดหรือไม่ย่อมไม่เป็นเหตุให้บริษัทพ้นความผิดที่บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัตินี้….”	ผู้เอาประกันภัย หรือ ผู้รับประโยชน์
พระราชบัญญัติประกันวินาศภัย พ.ศ. 2535 ()	หมวด 2 การควบคุมบริษัท มาตรา 29 วรรคสาม “..ผู้เอาประกันภัยหรือผู้รับประโยชน์ตามกรมประธรรม์ประกันภัย มีสิทธิเลือกให้บริษัทต้องรับผิดในการชำระหนี้...”	ผู้เอาประกันภัยหรือ ผู้รับประโยชน์
พระราชบัญญัติเงินทดแทน พ.ศ. 2537 ()	หมวด 1 บททั่วไป มาตรา 7 “การเรียกร้องหรือการได้มาซึ่งสิทธิหรือประโยชน์ตามพระราชบัญญัตินี้ไม่ตัดสิทธิหรือประโยชน์ที่ลูกจ้างพึงได้ตามกฎหมายอื่น”	ลูกจ้าง
พระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. 2545 (รก. 2545/ 116/119 / 18 พฤศจิกายน 2545)	หมวด 1 สิทธิในการรับบริการสาธารณสุข มาตรา 5 วรรคหนึ่ง “บุคคลทุกคนมีสิทธิได้รับบริการสาธารณสุขที่มีมาตรฐานและมีประสิทธิภาพตามที่กำหนดโดยพระราชบัญญัตินี้”	บุคคลทุกคน
พระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. 2550 ()	หมวด 1 สิทธิและหน้าที่ด้านสุขภาพ มาตรา 5 วรรคหนึ่ง “บุคคลมีสิทธิในการดำรงชีวิตในสิ่งแวดล้อมและสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อสุขภาพ”	บุคคล

---

[1] แก้ไขโดยพระราชบัญญัติประกันสังคม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2537

[2] แก้ไขโดยพระราชบัญญัติประกันสังคม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2537