ในหนังสือทำมือ "มีความหมายใดในกิจกรรม.." ที่ผมและทีมงานจัดทำขึ้นเป็นของที่ระลึกในวันขอบคุณนักกิจกรรมนั้น ประกอบด้วยเนื้อความต่างกรรมต่างวาระ 2 ห้วง คือ มีความหมายใดในกิจกรรม ภาคที่ 1 : การเดินทางของค่ายภาคฤดูร้อน 2550 ซึ่งเป็นเรื่องราวที่นิสิตเขียนขึ้นในช่วงที่ออกค่ายในเดือนมีนาคมของปีที่แล้ว,
ส่วนอีกภาคก็คือ มีความหมายใดในกิจกรรม ภาคที่ 2 : ก่อนการออกเดินทางของค่ายภาคฤดูร้อน 2551 (เก็บตกจากพื้นที่การเรียนรู้ ณ บ้านเม็กดำ) ซึ่งหมายถึงล่าสุดที่ผมพาน้องนิสิตไปจัดสัมมนาเตรียมความพร้อมในการไปออกค่าย โดยเลือกที่จะไป "นอนกลางดิน - กินกลางป่า ..เฮฮากลางสายน้ำ ดื่มด่ำภูมิปัญญา เสวนาปราชญ์ชาวบ้าน" เสร็จแล้วก็สกัดเอาความคิด ความรู้สึกของพวกเขาที่มีต่อการทำกิจกรรมออกมาบันทึกไว้ ดังว่า -
ในการไปค่ายในแต่ละครั้ง เหตุผลที่ต้องไปก็คือ การคิดอยู่เสมอว่าการออกค่ายนั้นเป็นกิจกรรมที่ท้าทายกับความสามารถ เรามีความสามารถ หรือศักยภาพพอหรือไม่ รวมถึงการรู้สึกว่า ค่ายก็น่าจะเป็นกิจกรรมที่ทำให้เราสามารถเรียนรู้ความเป็นตัวของเราเองด้วยเช่นกัน
ค่ายเป็นเสมือนเวทีฝึกให้เรากล้าแสดงออก กล้าที่จะออกไปยืนพูดในที่ที่มีคนเยอะ ๆ กล้าที่จะได้ใช้ความรู้ที่ตนเรียนมาไปใช้ให้เกิดประโยชน์
ผลสุดท้ายที่ได้มาจากทุกค่ายและเป็นสิ่งที่สวยงามนั้นก็คือ ได้เพื่อนได้พี่รวมทั้งได้เต็มที่กับชีวิต
วิภาพร ป้อมกระโทก
ค่ายอาสา เป็นคำพูดที่ฟังแล้วดูมีความหมายมาก
ในสมัยเด็กผมเคยดูทีวี เห็นค่าย ๆ หนึ่งที่กลุ่มนิสิตพากันไปออกค่าย เป็นผู้เสียสละเพื่อชุมชนและสังคมที่ผมดูแล้วเกิดแรงบันดาลใจว่าในชีวิตหนึ่งต้องทำแบบนี้บ้าง !
ครูอาสา เป็นชมรมเก่าแก่ของคณะ มีอายุยืนยาวกว่าทุกชมรมในคณะ พี่ ๆ ในชมรมล้วนแต่เป็นทีมงานที่มากด้วยความสามารถ และคำ ๆ หนึ่งจากพี่ประธานชมรมก็ทำให้ผมได้คิดก็คือ "การเรียนทำให้คนมีงานทำ แต่กิจกรรมทำให้คนทำงานเป็น"
เมื่อคนเราชอบหรืออยากจะทำอะไรสักอย่าง "อยากแล้วก็ต้องทำให้ได้" ...
การออกค่ายของผมจึงไม่ใช่ว่ามีคนบังคับ หรือจำใจมา แต่ทุกค่ายมันคือความเต็มใจที่จะทำ ! และบัดนี้ผมก็กล้าที่จะพูดด้วยเสียงอันดังว่า สำหรับผมแล้ว, "กิจกรรมออกค่ายได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของการดำเนินชีวิตของผมไปแล้ว..."
ศักดิ์ชัย ทำบุญ ..ครูอาสา
ผมอยากจะหาความหมายของคำว่า "ค่าย" ให้ได้มากที่สุดในทุกค่ายที่ร่วมออกค่าย
และรวบรวมความหมายของค่ายในแต่ละค่ายเพื่อนำไปใช้กับค่ายอื่น ๆ ต่อไปเรื่อย ๆ
ซึ่งรวมถึงค่ายของผมด้วย ....
วันชัย กองผ้าขาว (กีฬากับสังคม)
กิจกรรมทำให้คนมีเหตุผล และเป็นคนที่มีความแข็งแกร่งทั้งภายในและภายนอก
มนัสชัย เนื่องมี
อยากหาประสบการณ์ระหว่างเรียนมหาวิทยาลัยให้มากที่สุด
เพราะแม่บอกว่า "เรียนไม่เก่งไม่เป็นไร ขอให้ได้ประสบการณ์"
นิรนาม
การออกค่ายมีการเรียนรู้หลาย ๆ สิ่ง หลาย ๆ อย่าง ที่ต้องเรียนรู้
ก็อย่างที่เข้าใจว่า ...ในสถานที่ต่าง ๆ นั้นมีองค์ประกอบความรู้อีกมากที่ไม่รู้
กัมปนาท คำมะณีจันทร์...วงแคน
ทุกครั้งที่ไปค่าย
ฉันสนุกมาก
ที่สำคัญที่สุด ...
ฉันมีความสุขกับน้ำใจและมิตรภาพของบทุกคน
ดอกไม้โศก
เมื่อเราไปออกค่าย
จะทำให้ให้รู้จักเพื่อนมากขึ้น
ได้รู้จักบุคคลต่าง ๆ ที่อยู่คณะอื่น ๆ
รู้จักพี่ ๆ ..
ทำให้อยู่ในมหาวิทยาลัยอย่างไม่โดดเดี่ยว
วิจิตรา เสียงใส ..นอกหน้าต่าง
ไปค่ายครั้งแรกตอนปี 1 ซึ่งตอนนั้นคิดว่าไปตามเพื่อน ..ลองไปดูเฉย ๆ
แต่เมื่อได้ไปทำงาน
ได้สัมผัสกับเด็ก ๆ แล้วกลับรู้สึกชอบ... รู้สึกประทับใจ
จนมีความรู้สึกว่า อยากจะทำค่ายไปเรื่อย ... ๆ
ถึงการจัดค่ายจะเหนื่อยกาย แต่ก็สุขใจ ...
มีความสุขบนวิถีทางของชาวค่าย
ณัฐพล โสมาบุตร ...พิมพ์หลากสี
นับตั้งแต่ก้าวแรกที่ขึ้นรถก็ได้รู้จักเพื่อนใหม่ ๆ ... เมื่อลงจากรถก็ได้เจอผู้คนที่แปลกหน้า ...ได้เรียนรู้ประสบการณ์ในการทำงานร่วมกับคนอื่น ตลอดจนเวลาที่อยู่ในค่ายก็มีความเหนื่อย แต่ในความเหนื่อยนั้นก็แฝงไปด้วยความสุข ความผูกพัน ความประทับใจในหลายอย่าง ประสบการณ์มากมายที่หาไม่ได้ในห้องเรียน ...
อัจฉรา สุวรรณธาดา..ยุวชนประชาธิปไตย
ส่วนมากการออกค่ายของนิสิตจะเป็นการออกเพื่อเกียรติบัตร
เพื่อเซ็นสมุดบันทึกกิจกรรม เพราะเพื่อนชวน
แต่น้อยนักที่จะอยากออกค่ายด้วยความตั้งใจของตัวเอง
พิทักษ์ชัย คำพะทา ธารปัญญา
ฉันไม่เคยน้อยใจหรือท้อแท้ใจที่ต้องเดินขึ้นรถเพียงคนเดียว
เพราะฉันเชื่อในใจเสมอว่า
ในวันที่ฉันก้าวลงจากรถ จะมีคนมาส่งฉันอย่างมากมาย
อุมาพร สุภารี ..
ค่ายครั้งนี้ทำให้ข้าพเจ้าเกิดแนวคิดและความสนใจชนบท ธรรมชาติ ความรู้ที่เป็นเรื่องใกล้ตัวของบ้านเรามากขึ้น ทำให้ข้าพเจ้าพยายามที่จะเป็นคนช่างถาม ช่างอยากรู้และก็ช่างสังเกตขึ้น แต่ถึงจะพูดน้อยและอายไปหน่อย แต่ข้าพเจ้าก็คิดว่าค่ายนี้ และทุก ๆ ค่ายให้อะไรกับตัวข้าพเจ้าเป็นเรื่องที่ดีตลอดไป
ชนาการณ์ มุ่งวิชา...วงแคน
บางครั้งการเข้าค่ายก็สามารถเปลี่ยนแปลงคนได้ เช่น จากคนขี้อาย เปลี่ยนให้เป็นคนที่กล้าคิด กล้าแสดงออก และทำให้เราปรับตัวอยู่ร่วมกับบุคคลอื่นได้ ทำให้เรารู้จักการทำงานร่วมกับคนอื่น และรู้จักเปิดใจยอมรับคนอื่น ...
ดา...
ถ้าเป็นความรู้สึกที่เห็นแก่ตัวก็คือ ..อยากทดสอบความสามารถของตนเอง และอยากได้ความภาคภูมิใจกลับมา แต่ถ้าลองมานั่งคิดถึงคนอื่นแล้ว แน่นอนการที่เราได้ทำอะไรเพื่อคนอื่นนั่นจะเป็นความภูมิใจยิ่งกว่า
นฤมล แก้วทรัพย์เจริญ .. สานฝันคนสร้างป่า
การออกค่ายในแต่ละค่าย ทำให้ได้รู้อะไรมาก ทั้งความรู้ต่าง ๆ ของแต่ละค่าย ได้เที่ยว ได้รู้ประวัติและวิถีชีวิตของแต่ละพื้นที่ ได้รู้ถึงความรักและความสามัคคีของชาวค่าย ...
นิภาพรรณ จันทะมา ..พยาบาล ฯ
เมื่อคืนได้ชมการแสดงของพี่ ๆ วงแคน ซึ่งส่วนมากร้องหมอลำ และปกติเราจะเป็นคนไม่ใช่ฟังไม่ได้ แต่มันถึงขั้นฟังแล้วรู้สึกว่าอาการไมเกรนกำเริบ แต่เมื่อคืนเห็นความสนุกสนานของคนดู เห็นความตั้งใจของคนเล่น แล้วเห็นความสามัคคีของทุกคนแล้ว ทำให้ไม่เพียงไมเกรนไม่กำเริบเท่านั้น แต่ยังมีสารเอ็นโดฟินหลั่งออกมามากมาย (เอ่อ..เราก็ฟังได้นิหว่า..)
เพชรดา สุพล ..ช่อราชพฤกษ์
สวัสดีค่ะ อ.แผ่นดิน
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์แผ่นดิน
สวัสดีครับ..little cat
คืนที่ผ่านมา, มีนิสิตที่ไปจัดกิจกรรมกับผมในโครงการดังกล่าวมาร่วมงานวันขอบคุณนักกิจกรรมจำนวนมาก ซึ่งพวกเขานำเอาเอกสารประเมินมาส่งผมด้วยเช่นกัน เกือบทั้งหมดยืนยันว่าประทับใจกิจกรรมที่พาไปเรียนรู้มาก และอยากให้จัดในทำนองนี้บ่อย ๆ ... รวมถึงชื่นชอบสไตล์งานที่ไม่ยึดติดระบบพิธีการแบบราชการ แต่ให้วิถีดังกล่าวเป็นไปตามธรรมชาติมากที่สุด ..
มีช่วงหนึ่งที่ผู้แทนนิสิตได้ขึ้นไปร้องเพลง และเขาเลือกที่จะร้องเพลงที่แต่งขึ้น ณ ค่ายนี้...
เขาขอให้ผมขึ้นเวทีไปด้วยเพื่อเชิญชาวค่ายนั้นมาร่วมร้องเพลงด้วยกัน ซึ่งหลายคนขึ้นเวทีไปจนล้นเวที
ผมยืนดูในมุมมืดอย่างเป็นสุข... คล้ายกับมีน้ำตาไหลอยู่ภายในหัวใจของตนเอง..
สวัสดีครับ...meowadee
เห็นด้วยอย่างยิ่งกับประเด็นที่กล่าวว่าเป็น "กิจกรรมที่เน้นเชิงประจักษ์" ซึ่งกิจกรรมนี้ผมเห็นให้พวกเขาได้ร่วมกันเรียนรู้จากสภาพจริงที่แตะต้องสัมผัสได้ ส่วนเขาจะมีเครื่องมือ หรือต้นทุนที่ดีในการเก็บเกี่ยวได้มากแค่ไหนนั้น เป็นประเด็นที่เขาต้องเตรียมตัวให้พร้อม ...
ผมจะนำเข้าสู่บทเรียนทุกครั้ง, และร่วมปิดบทเรียนกับน้องนิสิตเสมอ ...
เกือบทุกคนยืนยันเป็นเสียงเดียวกันว่าอยากให้จัดกิจกรรมเช่นนี้อีก และเพิ่มเวลาให้มากขึ้นกว่าเดิม ...
...
ขอบคุณครับ
คิดถึงพี่ๆทุกคนเลย พี่พนัสเป็นไงบ้างเหนื่อยไหมกับงานทุกวันนี้ สู้ๆๆๆ น้องเป็นกำลังใจให้ ยังคงเป็นคนที่มีอุดมการณืแรงกล้าเหมือนเดิม อาจไม่ได้ไปช่วยงานกิจกรรม แต่แรงใจส่งไปเต็มที่ ยังติดตามผลงานกิจกรรมต่างๆที่ได้ทำกันตลอดไม่เคยทิ้ง แต่ด้วยภาระกิจฝึกสอนเลยไม่ได้ไปช่วยอะไรเลย และอยู่ต่างจังหวัดจึงไม่ค่อยสะดวก ยังไงก็ไม่ทิ้งกันอยู่แล้ว ด้วยความเคารพ
แอบเห็นหลังของตัวเองแว๊บๆๆ