ความมีน้ำใจ

เด็กเอ๋ย..เด็กน้อย

เย็นวันหนึ่งในขณะที่เด็กๆเริ่มทยอยกลับบ้าน
ครูเจี๊ยบกำลังว่างงาน..
เลยอยากชวนเด็กๆที่ยังอยู่มาเล่นเกม(การละเล่น)

ครูเจี๊ยบ    :  เด็กๆ คะมาทางนี้เร็วครูมีอะไรๆ สนุกให้ทำ
เด็กๆ        :  ...............................(ไม่มีเสียงตอบอะไร)
ครูเจี๊ยบ    :  มาเร็วใครมาหาครูก่อนมีขนมแจกนะเอ้อ
เด็กๆ           : ………………………

ครูเจี๊ยบแปลกใจ..
วันนี้เด็กๆเป็นอะไรไม่สนใจครูเหมือนเคยหรือว่า..............
เรตติ้งจะตกเลยเดินมาใกล้ๆ กลุ่มเด็กๆ เห็นมุงดูบางสิ่งอย่างสนใจ

ครูเจี๊ยบ     :  ดูอะไรกันคะ (เสียงสูง งอนนิดๆ)
น้องก้อง   :  อย่าดังครับครูเดี๋ยวมันตกใจ
ครูเจี๊ยบ     :  อะไรคะ...อะไรตกใจ
น้องพลอย : คางคกค่ะ..เป็นคางคกมีน้ำใจ..ด้วย
ครูเจี๊ยบ     : ไหนคะ มีน้ำใจยังไง
จูเนียร์        :  นี่ไง มันแบกน้องตัวเล็กไว้ข้างหลัง
ครูเจี๊ยบมองตามเด็กๆ ชี้มือก็เห็นภาพเนี๊ย.....(เสียงสูง)

น้องก้อง  :  มันมีน้ำใจครับ น้องมันตัวเล็กเวลาเดินจะเมื่อย
                พี่มันเลยแบกน้องไว้
น้องพลอย  :  มันแบกตั้งนานแล้วไม่บ่นเลยค่ะครู มีน้ำใจมากๆ
ครูเจี๊ยบ   :  จ้า....มีน้ำใจก็มีน้ำใจ ...........(เฮ้อ...เด็กหนอเด็ก)

[น้องเอก]

เด็ก ๆ น่ารักจังเลยครับครู

 

ไว้มาเล่าให้ฟังอีกนะครับ ^^

[สุรวดี]

ครูเจี๊ยบเรื่องน่ารักจัง...ขออนุญาติเอาไปเป็น ต้นเขียน script รายการเด็กนะคะ (เป็นโครงการทดลองจ๊ะ)