จิ่วเฟิ่น.. เก้าชุด.. ตลาดดอนหวายตำรับไต้หวัน

เดินชิมอย่างเดียวก็อิ่ม...

     ใครเคยไปตลาดดอนหวายที่สามพราน นครปฐม คงนึกภาพของร้านขายอาหารสารพัดอย่างที่อยู่ในชุมชนเก่าแก่เลาะเลียบไปตามริมแม่น้ำท่าจีนได้  ถ้ายังไม่เคยไป ป้าเจี๊ยบอยากให้หาโอกาสแวะไปนะคะ  สวรรค์ของนักชิมจริงๆ

     เมื่อวันที่ 20 ธันวาคม 2550 ป้าเจี๊ยบมีโอกาสไปสถานที่แห่งหนึ่งในไต้หวันซึ่งทำให้นึกถึงดอนหวายขึ้นมาทันทีเลยค่ะ  แต่ดอนหวายของไต้หวันเลาะเลียบไปตามภูเขาซึ่งมองลงมาเห็นมหาสมุทรแปซิฟิก (ป้าเจี๊ยบมองไม่เห็น เห็นแต่หมอกขาวไปหมด)  

     สถานที่แห่งนี้เป็นชุมชนเก่าแก่ที่ชื่อว่า จิ่วเฟิ่น (เขียนเป็นภาษาอังกฤษอยู่ 3 แบบ คือJiufen, Chiufen, Jioufen) แปลว่า "เก้าชุด” ค่ะ  ชื่อนี้ได้มาเพราะเดิมเป็นบริเวณที่อยู่ของคน 9 ครอบครัว ซึ่งเวลาลงจากภูเขามาซื้อของใช้ต่างๆ ก็จะสั่งซื้อทุกอย่างๆ ละ 9 ชุด  เมื่อถามว่าอยู่ที่ไหน ก็บอกไม่ได้ ดังนั้นคนพื้นราบก็เลยเรียกว่า “เก้าชุด” ซะเลย..

     เก้าครอบครัวนี้อยู่กันอย่างมีความสุขสงบดีจนกระทั่งประมาณปี 1890  เกิดมีคนพบทองคำใกล้ๆ แถวนั้น  ภาวะตื่นทองก็เกิดขึ้น ทำให้ชุมชนขยายออกเป็นเมืองเล็กๆ มีคนเพิ่มเป็นพันๆ ครอบครัว  และได้รับสมญาต่างๆ อย่างเช่น เซี่ยงไฮ้น้อย ฮ่องกงน้อย เมืองหลวงแห่งทองคำของเอเชีย

     สัจธรรมค่ะ เมื่อมีขึ้นก็มีตก พอทองคำหมด ความคึกคักก็จางหายไป  เงียบหงอยเป็นเมืองร้างไปนานปีเลยค่ะ  จนกระทั่งไม่นานมานี้ หนังไต้หวันเรื่องหนึ่งซึ่งป้าเจี๊ยบแปลเป็นไทยเอาเองว่า “เมืองคนเศร้า” ไปถ่ายทำที่นั่น แล้วเกิดชนะรางวัลที่หนึ่งในงานประกวดภาพยนตร์ที่เวนิส (Venice Film Festival) เก้าชุดก็เลยฟื้นคืนชีพ  ดังเปรี้ยงปร้างมากซะจนนักท่องเที่ยวทั้งไต้หวันและต่างชาติแน่นขนัดทุกวันชนิดไม่มีวันหยุด

     เนื่องจากเป็นชุมชนเก่าก็เลยมีเสน่ห์เช่นเดียวกับดอนหวาย ทางเดินเล็กๆ ลัดเลาะคดเคี้ยวไปตามภูเขา ร้านรวงสองข้างทางก็เล็กๆ มีของกินสารพัด ทำตรงนั้น ขายตรงนั้น และที่สำคัญคือวางตัวอย่างให้ชิมฟรีเหมือนกับที่ดอนหวาย  มากซะจนป้าเจี๊ยบคิดว่าถ้าตั้งต้นชิมตั้งแต่เจ้าแรกไปเรื่อยๆ รับรองว่าอิ่มจนแน่นแน่ๆค่ะ

     นอกจากร้านของกินแล้วก็มีร้านน้ำชาและร้านขายของประเภทศิลปหัตถกรรมด้วย  บางร้านทำไปขายไปเช่นเดียวกับของกิน

     คู่หูในการเดินตลาดของป้าเจี๊ยบคราวนี้คือ ผศ.สมศักดิ์ บัวรอด ค่ะ เธอเป็นแฟนพันธุ์แท้ประเภทนักชิม ป้าเจี๊ยบชวนชิม ชวนซื้อมาชิม อะไรต่อมิอะไร ก็ไม่เคยขัด เลยสนุกกันใหญ่

 

     ป้าเจี๊ยบเจอของกินแปลกๆหลายอย่าง ซึ่งคงจะเล่ารายละเอียดในคราวต่อไป  ครั้งนี้ชมภาพบางส่วนก่อนนะคะ

     ป.ล. ภาพที่ให้ทายคือ มันฝรั่งลูกกลมนี่แหละค่ะ ใช้เครื่องหั่นแบบควั่นไม่ให้ขาด ดึงติดกันยืดเป็นเส้นยาว แล้วเสียบไม้เอาลงไปทอดในน้ำมันเยอะๆ  ช่วยเพิ่มปริมาณเชิงภาพลวงตาได้  นี่ถ้าเอามาใช้หั่นลูกชิ้นหรือไส้กรอกบ้าง ป้าเจี๊ยบว่าได้ปริมาณ(ลวงตา) เพิ่มแยะเลย

มีความสุขจนตัวโก่ง เกิดเป็นป้าเจี๊ยบเนี่ย

[หวา]

เคยไปเที่ยวจิ่วเฟิ่นมาแล้วครั้งหนึ่ง วันนั้นอากาศหนาวมากสนุกดียังคิดถึงอยากไปอีก ตอนนี้อยู่เมืองไทยคงไม่มีโอกาศแล้วล่ะ