เรียนรู้..เข้าใจตนเอง..จากวิถีผู้อื่น...

สวัสดีครับ...

             เมื่อเราพัฒนาจิตวิญญาณขึ้นมาถึงระดับหนึ่งพอสมควรแล้ว...

             การที่เราได้พบเห็น วาระ  วิถี  การกระทำ  ของผู้คนอื่นๆ..ไม่ว่าดีหรือไม่ดี

           ล้วนได้คิดและทำให้เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับเราเอง

            เราสัมผัสกับผู้คนในชีวิตประจำวัน..โดยเหมือนเราได้ดูละครโรงใหญ่ 

           ละครของชีวิต  ที่เราอาจจะเป็นทั้งผู้ดู  ผู้แสดง...  แต่เราก็สามารถดูได้ 

         ดูสิ่งที่เป็นไปทั้งภายในตัวเรา  และสิ่งที่เราสัมผัส  ด้วยตาใน  ตาแห่งปัญญา...

 

                          ในเนื้อหา  เรื่องราว  วิถีแห่งอกุศลธรรม..โ

                      โดยเฉพาะของผู้คนอื่นๆ(หรือเราเอง)  

                        ทั้งมโนทุจริต  วจีทุจริต  กายทุจริต

            ล้วนได้ข้อคิด..ที่ทำให้เราได้เรียนรู้  ได้เข้าใจตัวตนของเรา  และของผู้อื่น

 

            ท่านเคยรู้สึกหรือไม่ว่า...วิถีนั้น  วิถีแห่งอกุศลกรรม  ที่ผู้อื่นกระทำ หรือเดินอยู่

           เราอาจจะเคยเป็น  หรือเคยเดินอยู่ในวิถีนั้น...  ได้ดูผู้อื่นและอาจจะได้เห็นบางส่วนที่เราอาจจะเคยเป็น  เคยมีอยู่..

        และก็ได้ย้ำว่าเราเดินออกมาจากวิถีนั้นแล้ว  ด้วยความเข้าใจ..ห่างไกล

        และวิถีอันดีงามจากการเรียนรู้ เข้าใจในพระธรรมของพระตถาคต...

       จะยิ่งน้อมนำ  ส่งเสริม  ให้เราออกห่างอกุศลกรรม  อกุศลจิตมากยิ่งๆขึ้น

[DSS "work with disability" ( หนิง )]

ขอบพระคุณค่ะน้องหมอ  พี่หนิงยังอีกไกลนะเนี่ย...

[สุมิตรชัย]

สวัสดีครับคุณหมอ

            ผมเห็นด้วยครับและเข้าใจครับ

            เหมือนกับว่า ในเรื่องเดียวกันแต่เราไม่สนใจเรื่องนี้อีกแล้วไม่มีอะไรให้สนใจ จึงปล่อยวางจากความสนใจ

           แต่ในทางจิตใจและธรรม  ด้วยแล้ว  เป็นการปฏิบัติได้ดีเยี่ยมเลยครับ ผมว่าการใช้สติกับตัวเอง กับเหตุการณ์รอบข้าง กับผู้คนรอบตัว  แล้วเรียนรู้ให้เข้าใจในความเป็นธรรมชาติของการเกิดและดับอยู่ต่อเนื่อง น่าจะเป็นการอธิบาย ถึงการเป็นผู้ดู ได้อีกประโยคหนึ่ง

           สาธุครับ 

[Sasinand]

สาธุค่ะ

[kmsabai]

สวัสดีครับพี่หนิง...

   ขอบคุณมากๆนะครับ...

   เรียนรู้ไปด้วยกันนะครับ....

 

สวัสดีครับ

2. สุมิตรชัย

       สบายดีนะครับ...

     การเป็นผู้ดู...ดูให้เป็น  ดูให้เห็นจริงของการเกิดดับ ดูให้สามารถแยกและเข้าใจการเกิดดับของจิต  ที่มีต่อรูป-นาม..นั้น  เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ยากเหมือนกันครับ...

   แต่ความเข้าใจ..ความจำจะเปลี่ยนไปเป็นการรู้จริง..เข้าใจจริงในสภาวะนั้นๆ...ถ้าเราปฏิบัติไปเรื่อยๆครับ  อย่างที่คุณครูบาอาจารย์ท่านว่า  ฝึกไปเรื่อยๆ  สติจะเกิดขึ้นเอง  ปัญญาที่แท้จริงจะเกิดขึ้นเอง....

   ผมว่าความเข้าใจต่อพระธรรมที่ถูกต้อง  เปรียบเหมือนการเห็นถนน  เห็นเส้นทางธรรม เส้นทางความดีงามที่ชัดเจนขึ้น...

   การเห็นเบื้องต้นนี้อาจจะยังไม่เพียงพอ...เราต้องฝึกปฏิบัติให้เกิดผลยิ่งๆขึ้นไปด้วยครับ...

   กำลังเดินอยู่ครับ....

[kmsabai]

สวัสดีครับอาจารย์  Sasinanda

   ขอบคุณมากๆครับ..

ที่เข้ามาหนุนเสริม ให้กำลังใจกับผู้กำลังก้าวเดินนะครับ...

[อัญชลี อุชชิน]

สาธุ สาธุ

ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปค่ะ

[เอกชน]

การก้าวเดินเป็นหน้าที่...

[ผืนฟ้า]

เคยทำงานเป็นครูที่แม่ฮ่องสอนเหมือนกัน  เข้าใจงาน  และความตั้งใจของหมอ  เอาใจช่วย

  และเป็นภาคีเครือข่าย 

  วาสนา/นครศรีธรรมราช