ในระหว่างที่ไปเคร่งเครียดกับงานในกัมพูชาเมื่อเดือนก่อนขณะนั่งเขียนงานภาคกลางคืนที่ห้องพักมักใช้การเปิดโทรทัศน์เป็นเพื่อนยามดึก
รายการที่เปิดดูแล้วไม่ได้งานเพราะคอยแบ่งแย่งสมาธิคือประเภทข่าวจากสำนักข่าวตะวันตก และจากจีนอันนี้ต้องงดเว้น
ส่วนรายการที่เปิดเป็นเพื่อนได้โดยไม่เสียสมาธิได้แก่ช่องสถานีเพลงและรายการบันเทิงของกัมพูชาเองภาพจากมิวสิควิดีโอบางครั้งก็ช่วยสร้างบรรยากาศในการเขียนรายงานแผนพัฒนาชนบทเขมรได้บ้าง
มีอยู่คืนหนึ่งไปพบการถ่ายทอดการประกวดหนุ่มสาวเขมรในชื่อว่า Super boys and girl contest2007 เห็นว่ามีรูปแบบที่น่าชื่นชมเลยนำมาเล่าสู่กันฟังครับ
ที่ว่าน่าชื่นชมคือเขามีการประกวดรอบชุดไปวัดด้วยครับผู้เข้าประกวดชายแต่งกายด้วยชุดประจำชาติเสื้อตัดเย็บจากผ้าไหมในมือถือของที่เตรียมไปทำบุญอาทิพานผ้าไตร ตะกร้าผลไม้ กล้วยไข่ทั้งเครือ เป็นต้น
ส่วนผู้หญิงแต่งกายด้วยชุดคล้ายของไทยแต่มีเอกลักษณ์ของเขมรที่โดดเด่น ผ้าไหม และผ้าลูกไม้งดงามในมือมักถือช่อดอกบัว เถาปิ่นโตใส่อาหารหรือร่ม
ภาพถ่ายจากจอทีวีอาจไม่ชัดครับ
พิธีกรกล่าวแนะนำตัวผู้เข้าประกวดว่า กันยา.... (นางสาว...) หรือโบเราะ......(นาย.....) สโลกกำเนิด......(ภูมิลำเนาอยู่ที่เมือง.....)ส่วนสูง น้ำหนัก..... พอฟังออกเท่านี้ครับ
การเรียกชื่อคำนำหน้านามสำหรับชาวเขมรสำหรับคนทั่วไปใช้คำว่า “โลก”แปลว่าคุณในภาษาไทยแล้วตามด้วยชื่อของคนนั้นๆคิดว่านี่จะใช้สำหรับผู้ชายแต่สำหรับผู้หญิงลืมถามไปครับ
สตรีชาวเขมรมีคำนำหน้า ดังนี้
กันยา (นางสาว) เมื่อแต่งงานแล้วเรียก เนี๊ยะสะเรย(นาง) พอมีบุตรก็เป็น แม่(แม่) (อันนี้เหมือนบ้านเรา) และเมื่อสูงวัยก็ได้เป็น เยย(ยาย)
ส่วนผู้ชายชาวเขมรคนหนุ่มๆเขาเรียก โบเราะ (ชายหนุ่ม หรือผู้บ่าว)เมื่อมีอายุล่วงวัยกลางคนเขาเรียก ปู่ (หมายถึงลุง อา)พอเข้าวัยชราก็เรียกว่า โลกตา (คุณตา)
ส่วนผู้บันทึกเองใจยังเป็นโบเราะนะครับแม้ใครจะเรียกปู่ก็ขอเป็นปู่เมืองเขมรซึ่งแปลว่าอาว์ก็พอไหว
สวัสดีครับ
ภาษาเขมรฟังแล้วม่วนดีครับ ผมโหลดเพลงเขมรมาฟัง ก็เข้าท่า มีทั้งเพลงเก่าเพลงใหม่ บางเพลงเอาทำนองไทยไปใส่ ไว้จะแวะมาถามศัพท์ภาษาเขมรครับ