คำพูดจับใจ

เมื่อหลายวันก่อนได้ยินคำพูซึ่งเป็นวลีที่จับใจเป็นอย่างมาก  คือ  ท่าน ผ.อ.สมนึก  โทณผลิน  ผู้อำนวยการศูนย์การศึกษานอกโรงเรียนจังหวัดสระแก้ว   ซึ่งท่านได้กล่าวคำที่บอกถึงความหมายของสมรรถนะและวิทยฐานะ

    ท่านได้บอกความหมายของคำว่าสมรรถนะ  คือความสามารถของบุคคลในการที่จะสามารถทำงานมีทักษะที่จะเป็นต่อการปฏิบัติงาน  ส่วนคำว่า วิทยฐานะ คือ เครื่องหมายที่แสดงถึงความสามารถในการปฏิบัติงาน   แล้วคำสองคำนี้เกี่ยวข้องกันอย่างไร  ท่านบอกว่า

ผู้ปฏิบัติงานบางคน

                   *****มีสมรรถนะ    แต่ไร้วิทยฐานะ

และผู้ปฏิบัติงานบางคน           

                   *****มีวิทยฐานะ  แต่ไร้สมรรถนะ

           ซึ่งในสังคมปัจจุบัน สังคมของการทำงานโดยเฉพาะในแวดวงงานกระทรวงศึกษาธิการ พบว่ามีผู้ปฏิบัติงานบางคนที่เป็นประเภทหลังมากกว่า และมีมากในองค์กร ๆ หนึ่งซึ่งมีความมุ่งหวังในการจะมีวิทยฐะนะแต่ทำตัวไร้สมรรถนะสิ้นดี บางที่ก็เสียดายเงินหลวงที่ต้องทนจ้างคนเหล่านี้ไว้เป็นมลภาวะของสังคมการทำงานและยังต้องทนที่จะต้องรับภาระพวกนี้ไว้

          

[ดร. ดิศกุล เกษมสวัสดิ์]

เห็นด้วยกับผอ.สมนึกครับ เป็นความผิดพลาดของการประเมินให้ได้มาซึ่งวิทยฐานะนั้น ไม่สามารถที่จะทำให้สมรรถนะและวิทยฐานะสัมพันธ์กันอย่างสอดคล้องต้องกันได้ สิ่งสุดท้ายที่ราชการต้องการก็คือพัฒนางานให้มีประสิทธิภาพ แต่การเอาวิทยฐานะมาล่อก็เพื่อจูงใจให้คนพัฒนางานสร้างความเป็นวิชาการให้เป็นผลดีต่องานที่ทำ แต่หลายคนตั้งใจทำกันเป็นล่ำเป็นสันโดยไม่ทำงานแถมยังเอาเวลาราชการไปทุ่มเพื่อความสำเร็จของตัวเองเสียอีกจึงเป็นเรื่องน่าเศร้าใจนัก ......