โรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ :ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนแบบมีส่วนร่วม
เมื่อวาน (๑๙ ตุลาคม ๒๕๕๐) ผมมีโอกาสไปร่วมรับประทานอาหารกลางวันกับท่าน ผอ.สพท.สุโขทัย เขต ๑ (ผอ.สมพล ตันติสันติสม) ในฐานะอดีตผู้บังคับบัญชา ที่เคารพนับถือกันมากว่า ๑๐ ปี ที่โรงเรียนกงไกรลาศวิทยา โรงเรียนมัธยมศึกษาประจำอำเภอกงไกรลาศ จังหวัดสุโขทัย ซึ่งมี ดร.ดุษฎี สีตลวรางค์ เป็นผู้อำนวยการ ในโอกาสที่โรงเรียนกงไกรลาศวิทยาจัดประชุมคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน และเชิญ ผอ.สพท.สุโขทัย เขต ๑ มาพบปะพูดคุยกับคณะกรรมการฯ ผมคุ้นเคยกับ ดร.ดุษฎี มาหลายปี ด้วยเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนมัธยมศึกษา เช่นเดียวกัน จึงถือโอกาสได้พูดคุยกับท่าน ถึงการบริหารโรงเรียน ซึ่งมีการบริหารโรงเรียนที่ประสบความสำเร็จหลายอย่างด้วยกัน เช่น ต้นแบบโรงเรียนวิถีพุทธ และการบริหารโรงเรียนแบบกระจายอำนาจด้านระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โดยใช้การบริหารโครงการว่า โรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ ซึ่งเป็นการบริหารโรงเรียนที่น่าสนใจ สำหรับโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดกลางขึ้นไป
โรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ เป็นอย่างไร ผอ.ดุษฏี ได้เล่าให้ฟัง พอจับประเด็นได้ว่า การจัดโครงสร้างการบริหารโรงเรียน โดยเฉพาะด้านระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนซึ่งเป็นการบริหารงานที่เป็นงานนโยบายหลักของ สพฐ.ในการดูแลนักเรียน อย่างเข้าถึง เข้าใจ และมีเมตตา โดยการบริหารโรงเรียนแบบกระจายอำนาจลงสู่ระดับชั้น ม.๑-ม.๖ มีครูที่ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าระดับชั้น โดยใช้คำว่า ครูใหญ่ เช่น ครูใหญ่โรงเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ในโรงเรียนจะมีครูใหญ่จำนวน ๖ คน มีการบริหารจัดการศึกษาแบบเบ็ดเสร็จเกี่ยวกับการดูแลนักเรียน เรื่องการการเรียนการสอน การส่งเสริมและพัฒนานักเรียนด้านคุณธรรมจริยธรรม เป็นต้น มีครูประจำวิชาแต่ละระดับชั้น เป็นทีมงาน ครูใหญ่จึงมีบทบาทหน้าที่ในการบริหารจัดการศึกษาให้นักเรียนในความรับผิดชอบของตนมีคุณภาพและคุณธรรม ควบคู่กันไป ส่วน ผู้อำนวยการ และรองผู้อำนวยการ ก็จะเป็นผู้อำนวยความสะดวกในการบริหารจัดการ และการแก้ไขปัญหา อุปสรรคที่อาจจะเกิดขึ้นและเกินอำนาจของครูใหญ่ ..ผมได้ถามเพิ่มเติมถึงเรื่องการบริหารจัดการด้านอื่นๆ ก็ได้รับคำตอบว่า จุดเน้นในการบริหารโรงเรียนเล็กในโรงเรียนใหญ่ เพื่อสร้างสังคมคุณภาพและคุณธรรมให้กับนักเรียนเท่านั้น ซึ่งถือว่าประสบความสำเร็จระดับหนึ่ง แต่ความสำเร็จที่เกิดขึ้นนั้นใช่ว่าจะโรยด้วยดอกกุหลาบอย่างเดียวก็หาไม่ มีหนามทิ่มแทงบ้างประปราย แต่ก็ใช่ว่าจะหนักหนาอะไร โรงเรียนก็สามารถขับเคลื่อนการบริหารจัดการศึกษาได้เป็นอย่างดี
ผมชื่นชมกับวิธีคิดที่นำสู่การปฏิบัติที่เป็นเลิศของท่าน ดร.ดุษฎี วิธีนี้จะเหมาะสำหรับโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดกลาง (นักเรียน ๕๐๐ -๑,๕๐๐ คน) ขึ้นไป โรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดกลางอื่นๆขึ้นไป สามารถนำไปบูรณาการและทดลองใช้ได้นะครับ โดยปักธงการบริหารโรงเรียนลักษณะนี้เพื่อสร้างระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนให้เกิดประสิทธิภาพทั้งระบบ ... สวัสดีครับ.
ความเห็น (2)
แนวคิดดีมาก การทำงานบางครั้งอยู่ที่สภาพแวดล้อม คณะทำงานที่ทำงานได้อย่างดีมีความร่วมมือร่วมใจ
ดีใจที่ได้อยู่ในสถานศึกษาที่ดี
สวัสดีครับ Mr.Thongsook Takamsang
ขอบคุณมากนะครับที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็น บรรยากาศและสิ่งแวดล้อมที่ดีของโรงเรียนนั้นขึ้นอยู่กับทุกคนที่อยู่ในโรงเรียน ร่วมมือกันก้าวเดินไปสู่เป้าหมายที่ต้องการ
โอกาสหน้าแวะเวียนมาพบกันใหม่นะครับ