ฟังตำนานเมืองวิเศษณ์...แล้วจะรู้ว่าวิเศษจริงๆ

นิทานคำกลอน

เรื่อง  ตำนานเมืองวิเศษณ์

(กาพย์ฉบัง  ๑๖)

       เมืองหนึ่งชื่อเมืองวิเศษณ์         มีฤทธิ์มีเดช

ปกครองเมืองหน้าเมืองหลัง

เมืองหลวงเมืองวิเศษณ์ดัง        จะเล่าให้ฟัง

เมืองหน้าคือเมืองกริยา

ปกครองตามคำบัญชา               ของเจ้าเมืองหน้า

ป้องกันบ้านเมืองปลอดภัย

เมืองหลังบุพบทสดใส              อร่ามวิไล

ปกครองตามราชธานี

วิเศษณ์ส่วนกลางนั้นมี              แบ่งเป็นสิบสี

ปกครองบ้านเมืองปลอดภัย

วันหนึ่งเกิดเหตุเภทภัย             ราชินีหายไป

ในเมืองเกิดความวุ่นวาย

เจ้าเมืองวิเศษณ์ขวนขวาย         กระวนกระวาย

เรียกหัวหน้าเขตประชุม

หัวหน้าทั้งแปดรวมกลุ่ม           รีบเข้าประชุม

ทั้งสิ้นรวมมีแปดนาย

นายหนึ่งปกครองฝั่งซ้าย          ทางหน้าสุดชาย

มีชื่อลักษณวิเศษณ์

เพราะตัวใหญ่ล่ำเป็นเหตุ         เป็นด่านหน้าเขต

คอยบอกลักษณะทั่วไป

สีขนาดลักษณะอย่างไร            ความรู้สึกแบบไหน

ของเหล่าอริราชศัตรู

กาลวิเศษณ์รับให้ดู -                 แลราชครู

และบอกเรื่องกาลเวลา

เช้าสายบ่ายค่ำผ่านมา                เรื่องกาลเวลา

ใช้ในเวลาสงคราม

สถานวิเศษณ์เรืองนาม             บอกสถานที่พราง

ทางด้านแผนที่เข็มทิศ

ประมาณวิเศษณ์ภารกิจ            บอกจำนวนอริ

มากน้อยหรือสองสามคน

บรรดา หมด บ้าง บางตน          ดูถึงเมื่อจน

ศัตรูนั้นสลายไป

นิยมวิเศษณ์สดใส                     นั่น นี้ โน่น ไง

คอยบอกตำแหน่งศัตรู

อนิยมวิเศษณ์งานหรู                คอยเฝ้าตรวจดู

กะเกณฑ์ทหารรวมพล

ไม่ชี้เฉพาะตัวตน                       หลบอยู่ในดง

คอยซุ่มโจมตีศัตรู

ประติเษธวิเศษณ์ดู                     อริราชศัตรู

ปฏิเสธมิให้เข้ามา

เป็นหน่วยควบคุมพารา             และอารักขา

ให้กับเจ้าเมืองชั้นใน

ประพันธวิเศษณ์ไป                   เชื่อมสัมพันธ์ใน

เมืองวิเศษณ์กับกริยา

วิเศษณ์วิเศษณ์ด้วยหนา             แปดเขตแบ่งมา

อีกกสองเจ้าเมืองราชินี

หัวหน้าทั้งแปดเร็วรี่                  รับฟังวาที

ของเจ้าเมืองนั้นต่อไป

เจ้าเมืองตัดแจ้งแถลงไข            ราชินีหายไป

สายเรารายงานเข้ามา

เมืองหน้าเกิดกบฏชั่วช้า           และได้ลักพา

องค์ราชินีหายไป

อยู่ที่เมืองหน้านั้นไซร้               ใครคิดอย่างไร

ช่วยออกความเห็นออกมา

เจ้าเมืองคิดไปเจรจา                   กับเจ้าเมืองหน้า

ใครคิดเห็นเป็นเช่นไร

ทุกคนตกลงปลงใจ                    เตรียมเดินทางไป

ในวันรุ่งขึ้นอีกครา

พอเช้าวันใหม่เริ่มมา                 ไปเจรจา

เจ้าเมืองหัวหน้าเขตทั้งแปด

เดินทางไปพบคู่แฝด                  ทหารก่อนแรก

เคยตั้งให้เป็นเจ้าเมือง

ครั้งนี้กลับมาทำเรื่อง                 อื้อฉาวกระเดื่อง

มาลักองค์ราชินีไป

เจ้าเมืองเริ่มเจรจาใน                  ว่ากล่าวแถลงไข

ขอองค์ราชินีคืนมา

ขอคืนให้เราเถิดหนา                 เรื่องที่ผ่านมา

จะไม่เอาโทษเจ้าเลย

เจ้ากบฏทำท่าวางเฉย                ทำเป็นละเลย

เข้าไปในห้องคุมตัว

บอกราชินีอย่ากลัว                     ยอมเถิดนะตัว

ไม่งั้นเจ้าเมืองเจ้าตาย!

ราชินีฟังแล้วใจหาย                  เลยร้องออกไป

สามีมาช่วยข้าแล้ว

ร้องเรียกโหวกเหวกเสียงแจ้ว     ได้ยินแว่วแว่ว

ร้องเรียกคร่ำครวญโหยหา

ฝ่ายเจ้าเมืองร้องถามว่า              เจ้าอยู่ไหนหนา

ร้องตอบข้ามาสักที

ประติชญาเห็นดี                         ร้องตอบทันที

อยู่นี่เจ้าคะท่านเอ๋ย

ขานรับตอบไปเฉยๆ                  เสียงหยุดไปเลย

ปฤจฉาได้ฟังสงสัย

เลยยกพวกลุยเข้าไป                   หวังจะได้ชัย

รับราชินีคืนมา

ความรุนแรงเริ่มแรงกล้า           เริ่มประดาหน้า

ประจัญตีลันฟันแทง

ฝุ่นตลบกลบแดง                      เลือดสาดกลางแปลง

เข้าฟันเข้ารัดฟัดสู้

ศัตรูเลือดสาดน่าดู                      เลือดนองเป็นคู

หมดสิ้นกรรมเวรเสียที

ไม่มีใครมีชีวี                                กองบนธุลี

จบสิ้นอริราชศัตรู

 

ราชินีรอเจ้าเมืองอยู่                   โผเข้าหาคู่

มีความยินดีปรีดา

กลับเมืองเรากันเถิดหนา          ประติชญา

ขวัญเอ๋ยขวัญมาน้องเอ๋ย

กลับเมืองมิได้ทำเฉย                  จัดระบบใหม่เลย

เมืองนามให้เป็นเมืองหน้า

ส่วนเมืองที่สองตามมา              คือเมืองชื่อว่า

เมืองสรรพนามธานี

อีกเมืองกิริยาธานี                       ต่อมาอีกที

คือเมืองหลวงชื่อเมืองวิเศษณ์

เมืองหลังนั้นแบ่งจากเขต         จากเมืองวิเศษณ์

ปกครองผาสุกร่วมกัน

โดยในแต่ละเมืองนั้น               วิเศษณ์คุ้มกัน

มิให้เกิดกบฏขึ้นได้

ชาวเมืองวิเศษณ์สดใส              ไม่มีสิ่งใด

ทำให้วิเศษณ์หมองหม่น

ขอจบเรื่องเล่าตอนบน              ขอให้ทุกคน

จงจำเอาไว้ให้ดี

อ่านแล้วขออย่าให้มี                  ทุกข์โศกย่ำยี

เรียนจบสำเร็จทั่วกัน

 

**** จบบริบูรณ์ ***

(แต่งเมื่อปีพุทธศักราช  ๒๕๔๒)

 “ อรุณรัชช์  แสงพงษ์ ”

ชั้นมัธยมศึกษาปีที่  ๖

โรงเรียนฤทธิยะวรรณาลัย รุ่น ๕๒

***  คำที่พิมพ์ตัวหนาคือชนิดของคำวิเศษณ์

***  คำที่ขีดเส้นใต้  คือ หน้าที่ของคำวิเศษณ์ชนิดนั้นๆ

รวมถึงคำที่ใช้สังเกต

[อรณัชชา เจริญโสภา 1/10]

อาจารย์มาอ่านตามคำขอแล้วนะ

[ด.ญ. พิชญา ขันเงิน1/10]

 อาจารย์มีแค่นี้หรอค่ะ? (ไม่ต้องเพิ่มก็ได้)

[ด.ญ.เมธินี เต็มงาม 1/10]

งงงงนะแต่อาจารย์สุดยอดเลยค่ะ

[ภาสินี ขันแก้ว]

อา

 

 

 

น้องเก่งมาก..การจะทำให้ภาษาไทยเรียนได้อยางมีความสุข..ยากส์..แต่  นายแน่มาก..พี่เป้นกำลังใจ..ละกัน..ครับ

                                                  ครู..ไทย..เช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

ครูออฟสุดยอดเลยอ่ะ แน่มาก ที่แหละที่ปรึกษาของหนู คุคุ ^_^

[ตองคะ]

สุดยอดเลยค่ะ  ครูอ๊อฟเก่งจัง  ทำยังไงหนูถึงจะเก่งอย่างครูบ้างคะ 

[คนสวย1/1]

0kเก่งมักๆเลย ^_^อย่าลืมตื่นช้าวมาอาบน้าม

[ด.ญ.ศิ.............M 1/1]

ครูอ๊อฟเก่งมากค่ะ

[ด.ญ.ชิดชนก เบ็ญจสิริสรรค์ ม.1/1]

วันนี้ครูอ๊อฟสอบโหดเกินไปไหมคะ อยากเรียนพิเศษกับครูมากเลยคะ เพื่อนก็อยากเรียน

[•ด.ญ.•.........๛]

ครูอ๊อฟแต่งตัว วันสุนทรภู่ก็ดูดีนะคะแต่...

ตลกไปหน่อย ฮิฮิ...( *- -)(- -* )

[คัยสักคนใน1/1]

wow!!!!!!   T^T

 

[Boo]

* ตามมาเที่ยวเมืองวิเศษณ์ค่ะ

* โอ้ คิดว่า เมืองนี้อยู่ที่ใด

* คุณครู เล่นคำ ได้วิเศษณ์ไปเลยค่ะ

* เป็นกำลังใจให้ครูภาษาไทยนะคะ

* ขอบคุณค่ะ  เยี่ยมยุทธ์ค่ะ

[ด.ญ.ชนกานต์ วงเวียงจันทร์]

อาจารย์เก่งจังเลยค่ะ สอบบรรจุได้ที่ 1 ด้วย ^^

[ด.ช. พลศักดิ์ รักาสิน]

อาจารย์ มาตามคำขอร้องแล้วน่ะ จารย์

จากเดก ม.1/1 เดกking......

[เด็ก1/1แล้วกัน]

ครูอ๊อฟคะไมไม่เจอล่ะ หลักการเขียนอักษรน่ะ

หาไจอค่ะ

[เด็กห้อง1/1]

โห . . . วิเศษณ์ จริง จริง

จากเด็กเลขที่38 หึ หึ. . .

[นานๆนะๆ]

นี่มันผ่านมาหลายปีแล้วนะครับเนี่ย เพจนี้กลายเป็นตำนานไปแล้วนะครับครู

พอเปิดมาเจอทำให้นึกถึงสมัยเด็กเลยครับ ขอให้อยู่อย่างงี้นานๆนะครับ^v^

[เด็กหลังวัด]

ครอบคุณสำหรับทุกอยา่างครับผม