ความรัก.. ต้องพังลงไป
อนาคต.. ที่สุดก็ผ่านพ้นไป
เหลือเพียงหัวใจที่ยับเยิน บาดแผล..มันลึกเกินเยียวยา
ตื่นจากฝัน เพราะถูกปลุกด้วยน้ำตา ทุรนทุรายหัวใจเหนื่อยล้า
ภาวนาให้ใจได้เจ็บจนเข้มแข็ง.. แม้มันจะไร้เรี่ยวแรง จะฝืนลุกยืนให้ไหว
คนคนเดียวมันไม่สิทธิ์ขนาดนั้น ไม่ทำให้ช้ำถึงตาย ยังไงต้องรับให้ได้. .
ชีวิตแค่โดนทำร้าย แต่ที่สุดมันต้องไม่โดนทำลาย
แค่วันนี้หัวใจสลาย . . . เตือนตัวเองว่าถึงยังไง ฉันยังต้องอยู่ . .
ความรักลวงหลอกมันก็แค่เจ็บปวด ไม่มีค่า..ให้มันทำลายชีวิตไม่ได้ !
กรีดแขนไม่ช่วยอะไร ยิ่งตอกย้ำ ยิ่งกรีดยิ่งทำร้ายใจ
ยิ่งทำเท่าไร ก็ยิ่งปวดร้าว..
ก็ไม่ตาย . . ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ . .
ไม่มีความเห็น