ประสบการณ์และความประทับใจของข้าพเจ้า
ประสบการณ์และความประทับใจของข้าพเจ้านั้น มีตั้งแต่สมัยที่ยังเรียนอยู่ที่ชั้นมัธยมและในขณะรับราชการ
ในชั้นมัธยม ข้าพเจ้าได้มีโอกาสเดินทางไปทำงานที่ต่างจังหวัดในห้วงที่โรงเรียนปิดภาคเรียน ข้าพเจ้ามักจะเดินทางไปทำงานที่โรงงานผลิตและแปรรูปเหล็ก เพื่อส่งออกขายทั้งในและต่างประเทศ
โดยข้าพเจ้าไปทำงานอยู่ที่บริษัทสหไทยสตีลไพพ์ จำกัด ซึ่งตั้งอยู่ที่ อ.พระประแดง จ.สมุทรปราการ ซึ่งถือว่าเป็นอำเภอหนึ่งที่มีโรงงานอุตสาหกรรมต่าง ๆ มากมาย เมื่อข้าพเจ้าได้สัมผัสกับชีวิตของกรรมกรในโรงงาน ทำให้ข้าพเจ้าเข้าใจถึงชีวิตของผู้ใช้แรงงานเป็นอย่างดี
และเมื่อจบชั้นมัธยมเมื่อปี พ.ศ. 2526 ข้าพเจ้าได้ไปสมัครสอบสอบเข้าเป็นนักเรียนนายสิบทหารบก ที่กรมยุทธศึกษาทหารบก กรุงเทพ ฯ ซึ่งเป็นหลักสูตร 1 ปี ข้าพเจ้าสอบเข้าเรียนได้ โดยได้เข้าเรียนหลักสูตรนักเรียนนายสิบเหล่าทหารสื่อสาร และมีเพื่อรุ่นเดียวกัน จำนวน 150 คน ข้าพเจ้าและเพื่อน ๆ ต้องไปเรียนที่ ค่ายกำแพงเพชร อัครโยธิน อ.กระทุ่มแบน จ.สมุทรสาคร จากชีวิตของพลเรือนที่ยังอยู่ในช่วงวัยรุ่น ได้ถูกปรับเปลี่ยนไปใช้ชีวิตของทหาร ซึ่งต้องอยู่ในกฏระเบียบวินัย ต่าง ๆ ตลอดเวลา การเรียนของข้าพเจ้าและเพื่อน ๆ เป็นการเรียนและการฝึกที่หนักมาก ตั้งแต่ตื่นนอนตอนตีห้า ทุกคนเมื่อได้ยินเสียงเป่านกหวีดที่ปลุกให้ตื่น ต้องรีบตื่น เก็บมุ้งหมอนและผ้าห่มพับให้เป็นระเบียบ จากนั้นต้องรีบไปล้างหน้าและใส่รองเท้า ไปรวมที่หน้ากองร้อยเพื่อทำการตรวจยอด แล้วก็จะพากันวิ่งออกกำลังกาย เมื่อวิ่งเสร็จก็จะมาเล่นกายบริหาร เมื่อเสร็จแล้วก็จะแยกย้ายกันไปอาบน้ำและทำภารกิจส่วนตัว ทำความสะอาดภายในกองร้อยเมื่อถึงเวลา 0700 น. ก็จะพากันมารวมแถวเพื่อเดินไปรับประทานอาหารที่โรงเลี้ยง ในระหว่างที่รับประทานอาหาร จะไม่มีเสียงดัง หากโต๊ะใดมีเสียงดังก็จะต้องถูกลงโทษทั้งหมด และข้าวที่ตักใส่จานสำหรับรับประทาน ต้องรับประทานให้หมดทุกเม็ด และเวลารับประทานหากใครทำข้าวหล่นลงพื้นก็จะต้องถูกลงโทษ และเมื่อรับประทานอาหารเสร็จก่อนถึงเวลา 0800 น. ทุกคนก็จะพากันเดินแถว เพื่อไปเคารพธงชาติ เมื่อเคารพธงชาติเสร็จก็จะมีการตรวจเครื่องแต่งกายทุกวัน ตั้งแต่รองเท้าจนถึงศีรษะ จากนั้นก็จะพากันเข้าเรียนในห้องเรียน การเรียนจะมีทั้งวิชาสามัญทั่วไปและวิชาทหารควบคู่กันไปด้วย สำหรับช่วงเวลาบ่ายก็จะเป็นการฝึกวิชาทหาร สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ก็จะเกิดขึ้นเป็นประจำในช่วงเวลาที่ข้าพเจ้าและเพื่อน ๆ เข้าไปเรียนร่วมกัน ข้าพเจ้าคิดว่าห้วงเวลา 1 ปี มันเป็นอะไรที่กดดันและบีบคั้นจิตใจ ของข้าพเจ้าและเพื่อน ๆ เป็นอย่างมาก แต่พวกเราก็สามารถพากันเรียนจบได้ทุกคน ซึ่งสิ่งเหล่านี้มันทำให้ข้าพเจ้าและเพื่อน ๆ เกิดความรักความสามัคคีกัน เห็นอกเห็นใจกัน ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และขณะนี้ก็เป็นเวลาถึง 23 ปีแล้ว ที่ข้าพเจ้าและเพื่อได้แยกย้ายกันเพื่อรับใช้ประเทศชาติ แต่ความรักความสัมพันธ์ ระหว่างเพื่อน ๆ ยังมีเหมือนเดิม เพราะพวกเราลำบากมาด้วยกัน โดนฝึกหนักมาด้วยกัน โดนลงโทษด้วยกัน สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ยังอยู่ในจิตใจของข้าพเจ้าตลอดเวลา และเมื่อข้าพเจ้าจบการศึกษาแล้ว ก็ได้เลือกบรรจุเข้ารับราชการที่กองบัญชาการช่วยรบที่ 2 ค่ายสุรนารี อ.เมือง จ.นครราชสีมา เมื่อมารายงานตัวข้าพเจ้าได้รับการต้อนรับจากรุ่น พี่ ๆ ทุกคน เป็นอย่างดีรุ่นพี่ทุกคนให้ความรัก แก่ข้าพเจ้า คอยบอกถึงการประพฤติปฏิบัติตัว เรื่องวินัย เรื่องการวางตัว เรื่องการปฏิบัติงาน ซึ่งสิ่งเหล่านี้ทำให้ข้าพเจ้าประทับใจอย่างไม่รู้ลืม สำหรับการรับราชการของข้าพเจ้า ได้ถูกบรรจุให้รับราชการในตำแหน่งต่าง ๆ หลายตำแหน่ง เช่น ตำแหน่งพลขับรถ ตำแหน่งช่างซ่อมเครื่องสื่อสารอิเล็กทรอนิกส์ ตำแหน่งนายสิบธุรการและกำลังพล ซึ่งตำแหน่งต่าง ๆ ที่ข้าพเจ้าได้รับเหล่านี้ เป็นสิ่งที่สร้างประสบการณ์และความประทับใจข้าพเจ้าอย่างมาก เพราะข้าพเจ้าได้เรียนรู้งานในหน้าที่ของตนที่รับผิดชอบ และทำให้ข้าพเจ้าเข้าใจในการปฏิบัติงานร่วมกับเพื่อน ๆ ข้าราชการในหน่วยงานเดียวกันและหน่วยงานอื่น ๆ ที่เข้ามาติดต่องาน จากประสบการณ์ดังกล่าวเป็นสิ่งที่ปลูกฝังให้ข้าพเจ้ามีความเสียสละ อดทน เข้มแข็ง และยังสอนให้เป็นคนมีคุณธรรม จริยธรรม และสิ่งที่ทำให้ข้าพเจ้าภูมิใจมากก็คือ บิดามารดา ของข้าพเจ้ามีความภาคภูมิใจในตัวข้าพเจ้าที่ไม่ทำให้ท่านต้องผิดหวัง
ซึ่งสิ่งที่ข้าพเจ้าเล่ามานี้ เป็นประสบการณ์และความประทับใจ ที่ข้าพเจ้าได้ถ่ายทอดและบรรยายให้หลาย ๆ ท่านได้รับทราบในชีวิตของข้าพเจ้า
จาก จ่าสิบเอกสาคร สะอาดถิ่น
กันยายน 2550
รหัสประจำตัว 4930123102533
ไม่มีความเห็น