ออกทุ่ง....ไม่ออกทะเล
การออกไปเปิดหูเปิดตาข้างนอก เป็นโอกาสทองที่จะได้รับสิ่งใหม่ใหม่อยู่เสมอ
เมื่อต้นฝนที่ผ่านมา มีโอกาสพานักเรียนไปร่วมฟื้นฟูวัฒนธรรมข้าวของตำบลเมืองที ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนเท่าไหร่นัก
เรียกกันว่าประเพณีเซ่นพระภูมิ (พูดแบบสุรินทร์ต้องออกเสียงว่า "แซนประภูมิ") เป็นประเพณีท้องถิ่น ที่เกษตรกรจะต้องปฏิบัติก่อนที่จะลงมือไถ ดำ หว่าน หรือทำกิจกรรมใดใด ในแปลงนาของตน เพื่อเป็นการบอกกล่าวต่อดวงวิญญาณบรรพบุรุษและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้รับรู้ ท่านจะได้ปกปักรักษา>>ดูแลเรือกสวนไร่นาให้เจริญงอกงาม
ปัจจุบันกำลังเลือนหายไปจากชุมชน...
อนาคตจะกลับมาด้วยหลายๆ แรงของเด็กๆ เหล่านี้...ถ้าทุกคนร่วมด้วยช่วยกัน
"แปลงนาเป็นอาจารย์ ผสานกับผู้รู้ ที่นี่ไม่มีครู แต่เรียนรู้จากการปฏิบัติจริง"
เด็กเก่ง เด็กดี เด็กมีความสุข วัดได้จากสีหน้าของสาวน้อยคนนี้ค่ะ
ความเห็น (3)
- เห็นด้วยคะอาจารย์
- ต้องยกนิ้วให้นี่สิคะ..ที่เรียกว่าเรียนรู้อย่างแท้จริง
- เอ้..น่าจะให้พวกนักวิชาการที่มาตรวจผลงาน อ.3 มาลองดำนาจริงๆสักตั้ง
- เพราะมัวแต่...ดำนาบนกระดาษ...กันอยู่
- ครูที่นี่สิคะ...ของจริง..เชี่ยวชาญเห็นๆ...
- ผลผลิต..คือข้าวออกรวง...เด็กมีอาหารกิน..ไม่ใช่ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนที่วัดด้วยค่าสถิติ
- เรียนโรงเรียนนี้พ่อแม่หมดห่วงคะ
- ลูกๆเรียนจบไปไม่อดตายแน่..ทรัพย์ในดิน..สินในน้ำยังใช้ได้..หากขยันขันแข็งนะคะ..อาจารย์
สวัสดีค่ะ
- เพิ่งกลับจากตาม ไปฟังเพลงมาหยกๆ ค่ะ
- ปัญหาการศึกษาดึงเด็กห่างจากชุมชนแต่ผลักให้เข้าใกล้อบายมุขยังน่าเป็นห่วงค่ะ
- กิจกรรมที่ทำเป็นเรื่องเล็กๆ แต่เป็นการเริ่มต้นที่ดีและเป็นประโยชน์ค่ะ
ขอบคุณนะคะ
ฟังเพลงแล้วดำนาต่อเลยดีกว่าครับ
ชื่นใจอีกแล้ว เห็นกิจกรรมเด็กๆแบบนี้ น่ารักมากๆครับ"แปลงนาเป็นอาจารย์ ผสานกับผู้รู้ ที่นี่ไม่มีครู แต่เรียนรู้จากการปฏิบัติจริง" 