ชีวิตในโรงพยายาลของผู้ป่วยมะเร็งเม็ดเลือดขาว (1)

      ไม่ได้เข้ามาบันทึกพักใหญ่เลยค่ะ ทั้งงานและทางบ้านค่อนข้างวุ่น แต่ตั้งใจแล้วว่ายังไงก็จะค่อยๆ เข้ามาบันทึก แม้อาจจะทิ้งช่วงไปบ้างค่ะ

         หลังจากที่แม่ได้เริ่ม admittt อยู่ในโรงพยาบาลรามาธิบดีเป็นครั้งแรก  เรารุ้สึกว่าอะไรๆ ก็ดูน่าตื่นเต้นไปหมดสำหรับครอบครัวเรา ทุกครั้งของการให้ยา อาการและผลการให้ยาต่างๆ ทำให้เราใจไม่ค่อยดีเลย ทุกอย่างเราต้องการเหตุผลของสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เนื่องจากเรามารักษาที่โรงพยาบาลนักศึกษาแพทย์ เราก็ไม่ค่อยเข้าใจระบบโรงพยาบาลเท่าไรนัก แม่ได้รับยา chemo ไปหลายตัว ในการให้ยาครั้งแรก ไม่ค่อยมีผลกับร่างการเท่าไรนัก แต่ในการให้ยาครั้งที่สอง  แม่เริ่มผมร่วง เนือ่งจากยาบางตัวไปยับยั้งการแบ่งตัวใหม่ของเซลล์มะเร็ง รวมทั้งเซลที่มีการแบ่งตัวเร็วอื่นๆ ด้วย เช่น เซลเม็ดเลือดขาว และแดง  เกล็ดเลือด และ เซลขนหรือผม เป็นต้น ผลของยาอย่างที่สอง ที่พบคือ ผิวของแม่เริ่มคล้ำขี้นเล็กน้อย  และอาการอีกอย่างที่ดูเหมือนจะไม่น่ากลัวแต่เราคิดว่ามีผลกับคนไข้มาก คือยาบางตัวทำให้คนไข้ อาเจียน กินอาหารไม่ได้ ไม่อยากอาหาร เวลาอาเจียนทำให้คนไข้หมดแรง เราและน้องๆ พยายามหาอาหารที่สะอาดและบำรุงร่างกายเช่น รังนก ที่ทำให้แม่มีแรง ทำฤทธิ์ยาได้  ซึ่งทุกอย่างเราพยายามศึกษา และทำความเข้าใจให้กับครอบครัวและคนไข้ไม่ให้ตกใจกับสิ่งที่เกิดขี้น   กับการรักษาด้วยยาเคมีบำบัด  แต่พอรักษาไปเรื่อยๆ  แล้วเราก็พบว่า ช่วงหลังๆ แม่มีอาการแพ้บางอย่างทำให้แขนขึ้นผื่น ร้อน และทำให้มีไข้ขึ้นด้วย เมื่อปรึกษาแพทย์แล้ว เค้าบอกว่าแม่แพ้เลือดและเกล็ดเลื่อดที่ได้รับบริจาคมา ที่มีทั้ง Rh - และ + ปนกันมา ทำให้เราต้องให้ยาแก้แพ้กับแม่ก่อนที่จะให้เลือดในทุกๆครั้ง เมื่อให้ยาเคมีครบแล้วก็เป็นช่วงที่เซลต่างๆ ลดลง รวมทั้งเซลเม็ดเลือดขาวด้วย ทำให้ร่างกายมีภูมิต้านทานต่ำ ถือว่าเป็นช่วงที่อันตรายที่สุดก็ว่าได้ มีระยะเวลาประมาณ 1- 2 อาทิตย์ เราพยายามถนอมตัวและจิตใจแม่ให้ดีที่สุด ทุกอย่างแม่ต้องมาก่อนเสมอ (หลาย ๆครั้งต้องขาดงาน เพื่อไปอยู่กับแม่ ถึงแม้จะรู้สึกผิด แต่ก็คิดว่าเราทำดีที่สุดแล้ว) ค่อยๆ ถนอมใจกันมาเรื่อยๆ สลับกันไปดูแลแม่กับน้องๆ และเตี่ย จนกระทั่งเป็นช่วงเวลาที่เซลขึ้น ก็ประมาณ 1 อาทิตย์ รวมๆ แล้วก็กินเวลาประมาณ เดือนกว่าๆ กับการอยู่ รพ.ในครั้งแรก และแม่ก็ได้กลับบ้านด้วยความใจจดใจจ่อ (คงคิดถึงบ้านมาก)

      ที่เล่ามานี้ก็เป็นประสบการณ์คร่าวๆ กับการใช้ชีวิตอยู่ใน รพ. ของแม่  และต่อไปจะบันทึก การเข้ารพ. ของสองของแม่ให้ฟังใหม่ พร้อมกับสิ่งแปลกที่เกิดขึ้น  นะคะ