เคยมีคำถามสนุกๆในกลุ่มเพื่อนถามว่า........ถ้าตื่นขึ้นมาตอนเช้าแล้วพบว่ามีกาแฟหอมกรุ่นวางอยู่ที่หัวนอน...โดยที่ไม่มีใครอยู่ในบ้านเลย เราจะจัดการอย่างไรต่อ ก็ซดโฮกนะซีถามได้ ไม่เห็นต้องคิดมาก เพื่อนก็เลยบอกว่าแกช่างเชื่อใจและไว้วางใจคนจังเลย มันก็แปลกที่รู้สึกเช่นนั้นจริงๆ พอดีวันก่อนมีมะขามจากเพชรบรูณ์วางอยู่บนโต๊ะถามหาว่าของกำนัลจากใครไม่มีใครรู้ ตอนใกล้เที่ยงเจ้าของมะขามตัวอ้วนกลมก็โผล่มาบอกว่าแม่มาเยี่ยมเอามะขามมาฝากก็เลยเอามาฝากอาจารย์ด้วย ที่จริงมีเรื่องอยากคุยกับอาจารย์มากกว่า ตอนนี้หนูอกหัก..แต่โอ...แล้ว อ้าว..ทำไมโอเร็วจังคุยกับแม่แล้วเหรอ ไม่กล้าบอกกลัวแม่เป็นห่วง คิดวุ่นวายอยู่คนเดียวก็เลยไปที่วัดเพื่อไปดูหมาที่วัดเหมือนอย่างที่อาจารย์เคยบอกถ้าคิดอยากทำร้ายตัวเองให้ไปดูหมาขี้เรื้อนที่วัดมันตัวไม่สวยแต่มันไม่ทำร้ายตัวเอง ดีจังที่ยังคิดถึงเราก่อนจะทำเรื่องน่ากลัว ดีจังที่ไว้วางใจและเชื่อใจ ...เมื่อเวลาที่วุ่นวายใจก็รู้ว่าตัวเองวุ่นวายใจและจัดการกับมันได้ ยากที่จะไม่ทำ ยากที่จะไม่คิด ยากที่จะจัดการอารมณ์ของตนเอง แต่จะไม่ยากเลย ถ้า.....กล้าที่จะเผชิญกับมันอย่างรู้ตัวเอง
ขอขอบคุณ คุณnaree suwan และทุกความคิดเห็น หวังว่าคงได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนความคิดเห็นที่ดีตลอดไป
add