เสียงเพรียกยามอรุณ

กิจกรรมหนึ่งของเราในช่วงปิดภาคฤดูร้อนที่มะหฺมูดียะฮฺยามอรุณของวันศุกร์คือการที่เราสามคนหรือมากกว่าในบางครั้ง คือมุฮัมมัด ดุมยาตีย์ และอับดุลมุตะอาล บ้างแยกย้ายกัน บ้างรวมกันในตำบลของเรา ทำการปลุกคนเพื่อละหมาดศุบห์ก่อนเวลาเล็กน้อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มของเรา  ข้าพเจ้ารู้สึกสุขเกษมเปรมใจอย่างประหลาดยามได้ปลุกมุอัซซินเพื่อทำการอะซานศุบห์ แล้วออกไปยืนริมฝั่งแม่น้ำไนล์เพื่อสดับฟังมนต์เสน่ห์ของเรียกอะซาน ที่มุอัซซิตามมัสยิดไกล้เคียงในตำบลของเรา เปล่งเสียงออกมาจากปอด  ข้าพเจ้าคิดว่าข้าพเจ้าเป็นสาเหตุของผู้ละหมาดเหล่านี้ และจะได้รับภาคผลจากภาคผลของพวกเขาดังที่ท่านนบี (ขอให้ท่านจงประสบแต่ความสุขความเจริญแห่งอัลลอฮฺ )กล่าวว่า

“ من دعا إلى هدىً فله أجره، وأجر من عمل به إلى يوم القيامة، لا ينقص ذلك من أجورهم شيئاً”

“ ผู้ใดเรียกร้องสู่ความถูกต้อง เขาจะได้ภาคผลส่วนของเขา และภาคผลส่วนของผู้กระทำตราบจนวันฟื้นคืนชีพ โดยไม่ขาดตกบกพร่องเลย ”

และยิ่งมีความสุขมากยิ่งขึ้น หลังจากที่เข้าไปในมัสยิด แล้วพบว่าข้าพเจ้าเยาว์วัยที่สุดในบรรดาผู้นั่งอยู่ที่นั่น ข้าพเจ้าขอบคุณอัลลอฮฺและขอให้พระองค์ชี้แนะข้าพเจ้าตลอดไป