เป้าหมายของปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง มุ่งเน้นที่ การเอาตัวรอด เป็นฐาน มุ่งสร้างระบบเศรษฐกิจชุมชนที่พอเพียง จากเล็กไปหาใหญ่ จากง่ายไปหายาก จากน้อยไปหามาก (ที่ไม่เกินกำลัง) แล้วไม่เน้นที่การแข่งขันกัน โดยดำเนินกิจกรรมไปอย่างไม่เร่งรีบ ได้ผลผลิตที่ควรได้อย่างมีประสิทธิภาพ(ไม่ขาดคุณภาพ) แต่ไม่เน้นปริมาณ........นั่นเป็นการพอเพียงของเกษตรกร เมื่อเลี้ยงตนเองแล้วเหลือ ก็เชื่อมทุนกัน (สหกรณ์ หรือวิสาหกิจชุมชน) สุดท้ายคือ ยั่งยืน
เพราะฉะนั้น ความเข้าใจเรื่องของ เศรษฐกิจพอเพียง ในการปฏิบัติจึงมีความยากที่จะเข้าใจ.......
เหมือนว่าหนึ่งเราต้องเข้าใจก่อนว่า เราเป็นใคร? (พื้นฐานมาจากเกษตรกร) ถ้าเป็นพ่อค้าก็ควรไปศึกษาเรื่องการค้า เอาพื้นฐานหลักเป็นตัวตั้งแล้วคิด .....เกษตรกรกับพ่อค้า .เหมือน ม้ากับวัว โดยสรีระ คล้ายกันกินหญ้าเหมือนกัน เราจะเอาวัวไปวิ่งแทนม้า ก็ได้ชั่วคราว ประมาณ 5 กิโลเมตร(เหมือนวัวชน หรือวัวลานของเพชรบุรี) แล้วเอาม้ามาไถนาก็ได้บางครั้ง แต่ไม่นิยมกัน.....
"วัวประโยชน์นำมาไถนา ม้าประโยชน์ไว้วิ่งในสนามและสงคราม" สิ่งใดก็มาแทนสิ่งใดได้ไม่ถาวร
สถาบันส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน อดีตเคยทำงานพัฒนาชนบทกับชาวบ้านมาพอสมควร ผลักดันให้เกิดความคิดเรื่องการพึ่งตนเองในทุกด้านของชุมชน สนับสนุนให้จัดการทรัพยากร หนุนเสริมให้ทำวิสาหกิจชุมชน ไม่ใช่ธุรกิจชุมชน(เกษตรกรจะได้ไม่ต้องทำหน้าที่พ่อค้า).......เป็นต้น
เน้นการทำข้อมูล และการทำแผน โดยยึดหลัก ขยัน ,อดออม,ประหยัด,ซื่อสัตย์,ยุติธรรม เป็นต้น.........
ไม่มีความเห็น