ข่าวการเปลี่ยนแปลงการจัดสัมมนาของตำบลต้นแบบ

วันนี้ได้รับโทรศัพท์แจ้งการเปลี่ยนแปลงการจัดงานสัมมนาแลกเปลี่ยนเรียนรู้การจัดตั้งกองทุนสวัสดิการชุมชนท้องถิ่น  ของตำบลล้อมแรดว่าวันที่ 21 สิงหาคม 2550 ทาง พมจ. ลำปางติดภาระกิจด่วนเลยขอเลื่อนวันอื่น เราตั้งใจเสียดิบดีว่าจะพูดอะไรหลายอย่างเลยนึกไปว่าเมื่อไหร่จะได้เห็นการมีส่วนร่วมของหน่วยงานภาคีร่วมของชุมชนได้ทำงานร่วมกันเหมือนกับความฝันที่องค์กรชุมชนวาดฝันไว้  มันเป็นเรื่องที่จะต้องทำใจไปอีกเท่าไหร่นะ  (อารมณ์วัยรุ่นที่อยากทำงานให้เห็นเป็นรูปธรรม อย่าไปถือสาเลยนะ แต่คิดไว้บ้างก็ดี ) บางครั้งเราทำงานให้องค์กรชุมชนถ้าเราตั้งใจว่าจะต้องทำวันนี้ให้เสร็จแต่ละเรื่องเราก็ขึ้นมาทำเลย  เลยมีข้อเปรียบเทียบว่าการทำงานที่มีข้อจำกัดหลายอย่างมันทำให้อะไรก็เปลี่ยนไปได้เสมอ 

วันนี้เลยโทรไปหาอาจารย์ที่เป็นประธานในตำบลเดียวกันไปศึกษาดูงานที่จังหวัดกาญจนบุรีว่าเป็นอย่างไร  ให้มาเล่าสู่กันฟังบ้าง  แต่กลุ่มองค์กรชุมชนที่ตั้งก่อนได้ไปศึกษาดูงานมาแล้วก็มีความคิดที่จะนำบางอย่างของการพัฒนาที่เป็นต้นแบบที่พวกเราไปดูงานมา  จะนำสิ่งที่เราสามารถนำมาพัฒนาขององค์กรเราได้หลายอย่างที่อยากจะทำแต่คงต้องทำเป็นขั้นตอนก่อนว่าจะทำอะไรก่อน และอะไรทีหลีง

ความฝันที่เราเป็นคนหนึ่งที่ต้องการเห็นการพัฒนาด้านข้อมูลของชุมชนทุกองค์กรที่มีการจัดตั้งกองทุนสวัสดิการชุมชน,ท้องถิ่นได้มารวมกันที่ศูนย์กลางการทำงานของเครือข่ายองค์กรชุมชน "ออมบุญวันละหนึ่งบาท เพื่อสวัสดิการชุมชนสร้างทุนทางสังคมอย่างยั่งยืน" ความฝันคงไม่ไกลเกินเอื้อม เพราะว่าตอนนี้เริ่มเห็นบางเรื่องก็เริ่มเป็นจริงแล้ว ถ้าทำฐานข้อมูลตรงนี้สำเร็จต่อจากนี้คงจะขอให้ทางหน่วยงานเป็นส่วนที่จะนำข้อมูลต่อจากกลุ่มองค์กรชุมชนนี้ให้ไปเชื่อมกันที่ศูนย์รวมข้อมูลระดับจังหวัดอีกที

เมื่อถึงส่วนจังหวัดแล้วคงจะได้เห็นการพัฒนาของชุมชนที่มีกิจกรรมในพื้นที่อย่างชัดเจนขึ้นนะ (นี่คือความฝันอันสูงสุดของชุมชนที่อยากเห็นหน่วยงานราชการเข้ามามีส่วนร่วมในการทำงานภาคประชาชน) และได้เป็นสะพานให้กับชาวบ้านที่อยากจะมีสะพานเชื่อมเส้นทางเดินร่วมกันจนถึงเป้าหมายเดียวกัน

พอก่อนนะคะ

 

[นาย ภีม ภคเมธาวี]

การพัฒนาด้านข้อมูลของชุมชนทุกองค์กรที่มีการจัดตั้งกองทุนสวัสดิการชุมชน,ท้องถิ่นได้มารวมกันที่ศูนย์กลางการทำงานของเครือข่ายองค์กรชุมชน "ออมบุญวันละหนึ่งบาท เพื่อสวัสดิการชุมชนสร้างทุนทางสังคมอย่างยั่งยืน"

ถ้าทำฐานข้อมูลตรงนี้สำเร็จ จะขอให้ทางหน่วยงานเป็นส่วนที่จะนำข้อมูลไปเชื่อมกันที่ศูนย์รวมข้อมูลระดับจังหวัดอีกที

ขอบคุณนกที่เขียนเล่าความฝันให้ฟังด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจ คงไม่ใช่ฝันกลางวันเพราะเจ้าตัวและทีมงานร่วมกันขับเคลื่อนไปด้วย
ผมมีคำถามอยากให้นกเล่าเพิ่มเติมดังนี้ครับ

1)ข้อมูลของชุมชนมีอะไรบ้าง พอจะแจกแจงให้ฟังได้หรือเปล่า?

2)ที่จริงเครือข่ายโซนใต้ก็เป็นศูนย์รวมข้อมูลของสมาชิกซึ่งตอนนี้ไม่ทราบว่ามีจำนวนเท่าไรแล้ว
เราอยากเชื่อมโยงองค์กรในระดับตำบล/เทศบาล แล้วเชื่อมโยงในระดับจังหวัด เป็นเรื่องที่ดีมาก        ผมเข้าใจว่า รูปแบบของสงขลาเป็นรูปแบบที่ก้าวหน้าที่สุดในแง่เครือข่ายที่เป็นศูนย์รวมข้อมูลจากการพึ่งตนเองโดยการจัดตั้งสมาคมรองรับ ที่อื่นๆเท่าที่ทราบต้องอาศัยความช่วยเหลือจากภายนอกอย่างไม่มีวี่แววว่าจะพึ่งตนเองได้

เราอยากรู้ว่าชุมชนควรทำเองและสามารถทำได้ดีในเรื่องใดบ้าง รัฐควรกระตุ้นด้วยแรงจูงใจต่างๆทั้งกำลังคนและงบประมาณเพื่อให้ชุมชนสามารถพึ่งพาตนเองในทุกๆด้านได้มากยิ่งขึ้น จนไม่ต้องมีรัฐ(ในเชิงอุดมคติ)

3)ผมเห็นว่า นกน่าจะใช้ประสบการณ์จากการทำงานกลุ่มและเครือข่ายโซนใต้มาดำเนินการกองทุนสวัสดิการชุมชนท้องถิ่นเทศบาลต้นแบบได้เป็นอย่างดี ใช้กระบวนการจัดการความรู้ เน้นความใส่ใจ แบ่งปันเรียนรู้ร่วมกันของแกนนำกลุ่มองค์กรทั้งหมดในเทศบาล โดยการตั้งเป้าหมายร่วมกัน(หัวปลา)ว่า
ภาคชุมชน ท้องถิ่น ราชการทั้งพมจ.และอื่นๆ รวมทั้งภาคประชาสังคมในเทศบาลจะร่วมกันจัดสวัสดิการให้กับคนในเทศบาลได้อย่างครอบคลุม อย่างดี และอย่างมีส่วนร่วมได้อย่างไร? ร่วมฝัน ร่วมคิด ร่วมทำโดยใช้ความรู้ที่มีอยู่ หาความรู้จากที่ต่างๆมาตรวจสอบทดลองทำดูในเทศบาลของเรา
นกมี4บทบาทในงานสาธารณะคือ บทบาทในกลุ่ม  ในเครือข่ายโซนใต้ ในการขับเคลื่อนกองทุนเชื่อมโยงทั้งเทศบาล และในบทบาทระดับจังหวัดเพื่อการขยายผลไปที่อื่นๆ ถ้าเป็นงานที่เราทำแล้วไม่เดือดร้อนเรื่องเศรษฐกิจ(หรือไปด้วยกันได้ดี) ทำแล้ว        มีความสุข ก็เป็นโอกาสให้ได้ฝึกฝนตนเอง ทำเหตุให้ดีที่สุด ผลจะเป็นเช่นไรเรากำหนดไม่ได้ทั้งหมดเพราะมันมีเหตุปัจจัยอื่นๆเข้ามาเกี่ยวข้องมาก เราทำเหตุให้ดีที่สุดก็สบายใจว่าเราได้ทำดีที่สุดแล้ว ก็ทำไปเรื่อยๆแก้ไขอุปสรรคที่เข้ามาเนืองๆเป็นการสร้างบารมี เราก็จะทำได้มากขึ้นและดีขึ้นเรื่อยๆ ไม่ต้องไปทุกข์ใจกับเรื่องราวที่ไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง แต่ก็ไม่นิ่งนอนใจ ทำไปเรื่อยๆ ใช้สติระลึกรู้การหายใจเข้า-ออกยาวเข้ามาช่วย