เศรษฐกิจพอเพียงเป็นได้ดั่งใจ....1
คราวที่แล้วเป็นการกล่าวถึงเรื่องของเศรษฐกิจพอเพียง ด้านเกษตร และคงต้องมีการอธิบายเรื่องด้านปศุสัตว์ และประมงไปในตัวด้วย...เป็นเรื่องทางด้านการเกษตรทั้งหมดครับ....
สำหรับเรื่องปศุสัตว์ และประมง อย่างพอเพียง ก็ต้องยึดหลักการอยู่รอดก่อน คือ คำนึงเรื่องเลี้ยงแล้วไม่เป็นภาระการเลี้ยง เช่นไม่ต้องซื้อหาอาหาร เช่นการเลี้ยงวัวในอดีตที่ผ่านมา เราเลี้ยงโดยการนำไปกินหญ้าตามสถานที่ต่าง ๆ ให้กินน้ำ ให้กินอาหารเสริม เช่นกล้วย ต้นข้าวโพดอ่อน เป็นต้นครับ...ไม่เน้นการลงทุนสูง เลี้ยงแล้วไม่ต้องรีบร้อนเพื่อขาย เน้นการมีกินก่อน (ไม่ได้กินวัวครับ)แต่เพราะไม่ได้ลงทุนเงิน หรืออย่างอื่น ๆ
การคิดเรื่องการจัดการถ้าได้เกิดการเรียนรู้ ก่อน ก็จะทำให้การจัดการทรัพยากรได้อย่างมีประสิทธิภาพ (นั่นคือ มีข้อมูล มีแผนชีวิตของเกษตรกรเองและแผนแม่บทชุมชนของชุมชน)
การประมง เลี้ยงปลา ปล่อยปลาได้ตามโอกาสงานบุญต่าง ๆ ให้เกินอายุ โดยจัดการให้เป็น แล้วเน้นเรื่องการกินพืชผักที่อยู่บริเวณสระน้ำเลี้ยงปลา หรือบ่อปลาที่ว่านั้น ครบเวลา มีคนซื้อก็ขาย ไม่มีคนซื้อก็ไว้ทานเองในครอบครัว
ทางด้านการจัดการทรัพยากรของเกษตรกรนั้นคือ การจัดการข้าว ให้เป็นข้าวที่เกษตรกรจัดการเองได้ จนกระทั่งเป็นข้าวที่ทานได้ในที่สุด และเรื่องอาหารการกินของเกษตรกรที่ไม่พึ่งพาภายนอก หรือ พึ่งตลาดน้อยที่สุด (ปลูกกินปลูกใช้ ซื้อให้น้อยที่สุด)
เหล่านี้ครับ เรื่องของการจัดการเกษตรของ ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่คาดว่าจะทำได้ในส่วนของเกษตรกร ..ชุมชนชนบท ครับ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น