โรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนมัธยมประจำตำบลคะ อยู่ห่างจากตัวเมืองประมาณ 8 กม. ดูเหมือนไม่ไกลใช่ไหมคะ ลองอ่านต่อสักหน่อ ย แล้วจะเห็นความแตกต่างอย่างชัดเจนคะ อ้อ ดิฉันสอนภาษาอังกฤษคะ ในตอนนี้ดิฉันจะไม่ขอกล่าวถึงระดับ ม.ต้นนะคะ เพราะนักเรียนส่วนใหญ่เป็นเด็กในเขตพื้นที่ ไม่ค่อยเห็นภาพชัดเท่าไร แต่จะกล่าวถึงนักเรียน ม.ปลายนี่แหละคะ ที่กำลังเป็นปัญหา เรื่องของเรื่องก็คือ โรงเรียนของเรามีม.ปลายระดับละ 2 ห้อง ห้อง1 เป็นนักเรียนสายวิทย์ ห้องนี้ไม่ค่อยมีปัญหาคะ แต่ห้อง 2 นี่แหละคะปัญหา ห้อง 2 เป็นห้องสายศิลป์ภาษา ข้อมูลทั่วไปของเด็กห้องนี้คือ เรียนอ่อนมาก ที่ตั้งใจมาเรียนจริงๆ แค่ 6-7 คน นอกนั้น ที่มาเรียนมาจากสาเหตุดังต่อไปนี้คะ 1. สอบไม่ติดในโรงเรียนที่อยากไปเรียนจริงๆ 2. เรียนสายวิทย์ไม่ไหว 3. ไปสมัครที่ไหนก็ไม่มีใครรับ เพราะ ผลการเรียนที่ผ่านมาต่ำ 3. พ่อแม่บังคับให้มาเรียน เพราะใกล้บ้านและเสียค่าใช้จ่ายน้อย 4. นักเรียนส่วนใหญ่ฐานะยากจน ดังนั้น ผลที่ตามมาคือ ลำบากและยากในการจัดการเรียนการสอนให้ตรงกับหลักสูตรและแผนการสอน เพราะต้องลดเกณฑ์ลงมาค้อนข้างเยอะ ต้องหาคะแนนมาช่วยค้อนข้างเยอะ เพื่อจะให้นักเรียนสอบผ่าน แต่ถ้าในกลุ่มที่นักเรียนไม่หวังผลในการศึกษาต่อ (ไม่เรียนต่อ) จะไม่มีปัญหา แต่เด็กที่อยากเรียนต่อ มักจะสอบไม่ติด เพราะ สิ่งที่นักเรียนได้เรียนรู้ต่ำกว่าเกณฑ์ของหลักสูตร ยิ่งวิชาภาษาอังกฤษยิ่งไปกันใหญ่ หลายครั้งที่ดิฉันพยายามจะแก้ปัญหา แต่มันเหมือนว่าความพยายามที่ได้ทำ ไม่ค่อยได้รับการตอบสนองเท่าไร กำลังใจมันหายไปหมด ใครพอมีเทคนิคดีบ้างคะ อยากได้คำแนะนำคะ
ไม่มีความเห็น