ทุกข์(ทาง)ใจ
คนทั่วไปเมื่อมีความทุกข์ใจเกิดขึ้นก็พยายามแก้ที่ผลแห่งทุกข์ สุดท้ายทุกข์ก็เกิดอีกทำไมจึงเป็นเช่นนั้น ลองดูผลการทดลองเรื่องนี้ดู
สมัยเด็กๆครูให้เราเอาแว่นขยายมา 1 อันเดินไปกลางสนามหญ้า กลางแดด บนสนามก็มีหญ้าแห้งเต็มไปหมด ครูบอกว่าลองเอาแว่นมารับแสงแดดดู พยายามปรับระยะให้พอเหมาะมันจะเกิดการรวมแสง เกิดความร้อนสามารถทำให้หญ้าแห้งติดไฟได้ พวกเราก็ทำดูพบว่าหญ้าแห้งลุกเป็นไฟได้ตามที่ครูบอก ผลการทดลองพบว่า ไฟมาจากอะไร แว่น แสงแดด หญ้า อากาศ ก็ไม่ใช่ไฟ แสดงว่าไฟเองไม่มีตัวตนมันเกิดจากเหตุและปัจจัยที่พอเหมาะของมัน เราเอาน้ำไปดับไฟก็ได้ไฟก็ดับไปได้ แต่พบว่าเป็นการดับชั่วคราวถ้าเหตุและปัจจัยยังอยู่ก็เกิดไฟได้อีกเสมอ การไม่ให้ไฟเกิดถ้าเราดับที่ไฟก็เหมือนเราดับที่ผล ถ้าดับที่เหตุที่เราควบคุมได้ด้วยตัวเราเองเป็นการถูกต้องก็คือ มีสติคุมไม่ให้เกิดระยะที่ทำให้รวมแสง หรือไม่หยิบแว่นออกไปกลางแดด แต่บางคนบอกว่าก็ทำลายแว่นก็สิ้นเรื่อง ก็จริงครับแต่ถ้าวิเคราะห์ให้ดี แว่นก็ไม่มีตัวตนเป็นผลของเหตุปัจจัยอื่นเช่นกันมันเกิดจากสิ่งอื่นมันก็เกิดได้อีก ดังนั้นถ้าเราแก้ในสิ่งที่เห็นเป็นการแก้ในกรอบ ต้องแก้นอกกรอบครับ
ถ้าไฟคือความทุกข์จะดับที่ไฟหรือดับที่เหตุปัจจัยที่เป็นเหตุกันดี แล้ววันหลังจะคุยต่อเรื่องเหตุและปัจจัยที่ทำให้ทุกข์ใจครับ....
ความเห็น (2)
เรียน Dr Su
ใช้วิธีแก้ไขโดยฝึกหยุดความคิด เช่นเพียงรู้จัก หรือรู้จำ แล้วหยุด อย่าปล่อยให้ถึงรู้คิด ความทุกข์ใจจะค่อยๆลดลง เป็นการแก้นอกกรอบหรือยัง???
orange alright
แว่น แสงแดด หญ้า อากาศ แค่ตัดวงจรไม่ให้เชื่อมกัน ก็ห้ามไฟได้โดยไม่ต้องทำลายอะไรเลย
เป็นตัวอย่างการสอนเด็กๆที่ดีจริงๆ ครูส้มขออนุญาตนำไปสอนนักเรียนและหลานๆบ้างนะคะ หวังว่าจะเป็นจุดตั้งต้นของการก้าวเดินให้เด็กๆเข้าถึงวงจรที่จริงแท้เป็นที่สุด ให้รู้ว่าการตัดวงจรของการเวียนว่ายตายเกิดนั้นมีอยู่เช่นกัน