คำผวน : ชั้นเชิง ลูกเล่น ลีลา ภาษาไทย
ในวงสนทนา ของเพื่อนสนิท หรือคนในวงการเดียวกัน บางครั้งมีคนอารมณ์ดีพูดคำผวน ที่มีเนื้อหา ขบขัน หรือออก สองแง่สองง่าม หรือถ้าผวนกลับอาจเป็นคำหยาบออกมา คนที่รู้กัน หรือสามารถถอดคำผวนออกมาได้ก็จะอมยิ้ม แต่คนที่ไม่รู้เรื่องก็ได้แต่ทำหน้าตาเด๋อด๋า อย่างไร้เดียงสา ผมจึงอยากจะมาแนะนำ ให้คนที่ไม่รู้ทันคำผวนได้เรียนรู้กันเสียหน่อย คนที่แซ้วลาบ ก็อ่านดูได้ ไม่สะหงิดลิกกะสวนลองฟังนิทานภาษาจีนของผม เรื่องนี้ นะครับ
ครึ้งหนั่ง ยีมัง โสติง ตึ่งนัว อั๋ยซา ย่ำในถู่
ต่อไปนี้เป็นคำแปล
ครั้งหนึ่ง ยังมี สิงโต ตัวหนึ่ง อาศัย อยู่ในถ้ำ
ต่อไปท่านลองแปลคำต่อไปนี้
กากินขี้หมู ผมลาย ไทเขียน ราวท้อง หมอจ๋า ตัดตามกำหนด
คราวนี้ดูเฉลย
กูกินขี้หมา ผายลม เทียนไข รองเท้า หมาจ๋อ ตดตามกำหนัด
แต่คำราชาศัพท์ประเภทคำสุภาพ ท่านห้ามใช้คำที่ผวนออกมาแล้วไม่ไพเราะหรือเป็นคำหยาบ เช่น
เห็นหมี ให้พูดว่า พบหมี
ที่หก ให้ใช้ว่า ครบหก
ผักบุ้ง ให้ใช้ ผักทอดยอด
ถั่งงอก ให้ใช้ ถั่วเพาะ
ด้วยอิทธิพลของคำผวน ทำให้ญาติผมที่เป็นครูต้องเปลี่ยนชื่อ ชื่อเดิมแกชื่อ สำรวย แกไม่ชอบให้ชาวบ้านเรียกแกว่า ครูสำรวย พอสอบบรรจุเป็นครูได้ ก็เปลี่ยนใหม่ทันที แต่ตอนนี้บรรจุใหม่ เขาก็ยังเรียก ครูผู้ช่วย
คุยมาถึงตรงนี้ ท่านที่ไม่เชี่ยวชาญคำผวนก็คงงุนงง และรำคาญผมเต็มที ไม่เห็นอธิบายเสียที เชิญติดตามนะครับ
คำผวน ต้องมีอย่างน้อย ๒ พยางค์ ถ้าเป็นคำ ๒ พยางค์ผมจะอธิบายลักษณะของคำผวนว่า คือคำที่สับเปลี่ยนเสียงสระ กันถ้ามีตัวสะกดก็สับกันตามไปด้วย
เช่น คำว่า ผมลาย ไปเป็น ผายลม เห็นไหมครับว่า จากคำว่า ผม ที่มีพยัญชนะต้นเป็นผ.มีเสียงสระโอะ(ลดรูป)มีตัวสะกดคือม. กลายเป็น ผาย เปลี่ยนเป็น สระอา และมี ย.สะกด ในทางกลับกัน คำว่าลาย ที่มีสระอา และตัวย.สะกด ก็กลายเป็น ลม ที่มีเสียงสระโอะ(ลดรูป)และมีม.สะกดแทน ถ้าเป็นพยัญชนะต้นเสียงเดียวกันจะผวนยากหน่อย ต้องสับเสียงวรรณยุต์เช่น ข้าวของ ผวนเป็น ข้องขาว แต่ถ้า พยัญชนะเสียงเดียวกัน สระเสียงเดียวกัน ตัวสะกดแม่เดียวกันคงจะผวนไม่ได้ละมังครับ ลองดู ข้าวขาว ถ้าผวน เป็น ขาวข้าว ก็ไม่ถือว่าผวนน่าจะเป็นการสับคำเฉยๆ ยิ่งอธิบายยิ่งยุ่งขึ้นทุกทีจบแค่นี้ดีกว่า
ต่อไปนี้ เป็นแบบฝึกหัด ลองผวนดูซิครับ
ริงจั๊ก ไคยทน เมาเรีย เมาเขีย ม้ามแน่ หึงตู นักร่า น้องรัก โทต๊อง
สวัสดีค่ะอาจารย์
คำผวนบางคนเก่งมาก แต่ดิฉันไม่เป็นเลยค่ะ
เดี๋ยวนี้ ยังนิยมอยู่ไหมคะ
สวัสดีค่ะอ.พิสูจน์
เห็นอาจารย์แว๊บไปเขียนที่บันทึกหิริ โอตตัปปะ เลยคิดในใจว่าอาจารย์ต้องมาลงบันทึกเพิ่มแน่...แล้วก็จริงๆ ด้วย ถ้าไปซื้อล๊อตเตอรี่คงถูก(กิน) แล้วล่ะค่ะ ^ ^
เมื่อครู่นั่งหัวเราะท้องคัดท้องแข็ง เรื่องครูสำรวย กับครูผู้ช่วย... ขำจริงๆ ค่ะ 555555 ลีลาการเขียนของอาจารย์ ฮาสะเด็ดค่ะ 55555
แล้วก็..ขอส่งการบ้านค่ะคุณครู... ^ ^
รักจริง คนไทย เมียเรา เมียเขา แม่น้ำ หูตึง น่ารัก นักร้อง ท้องโต
ดิฉันว่าเราไม่ควรเครียดกับอะไรเลยค่ะ ทางธรรมะเขาว่า อะไรๆ ก็ไม่มีอยู่แล้วค่ะ เกือบทุกอย่างเป็นอนัตตา ^ ^
เห็นด้วยเลยค่ะว่าการสนทนากับเพื่อนพ้อง พี่น้องใน G2K นี้เป็นเรื่องที่ทำให้เจริญความคิดและปัญญา แถมความสุขอีกอย่างด้วยค่ะ...
แต่สำหรับเรื่อง ศ. เนี่ย คงอีกนานค่ะ ข้าผู้น้อยยังมิกล้า ^ ^ เพราะเขาให้ตำแหน่ง รศ. มาแล้ว ในที่นี้หมายความว่า รอ(เป็น)ศาสตราจารย์(ไปก่อน)ค่ะ ... 55555
จริงๆ แล้วก็ตั้งความหวังไว้เหมือนกัน.. กำลังสะสมผลงานทีละนิด ก็หวังว่าไปเมืองนอกเมืองนาอีกรอบ น่าจะมีผลงานอะไรบ้าง..แต่ก็ยังไม่รู้หรอกค่ะ ^ ^ ทำเต็มที่ค่ะ ได้ไม่ได้ไม่เป็นไรค่ะ แค่นี้ก็มีความสุขดีแล้ว ถึงเป็น ศ. ถ้าหมดชาตินี้ไปก็เอาไปบ่ได้ค่ะ อิอิ...
คุยกับอาจารย์เพลินเลยค่ะ จริงๆ แล้วคุยอยู่คนเดียว เขียนเอง เออเอง... ^ ^ ขอบคุณนะคะ
รักจริง คนไทย เมียเรา เมียเขา แม่น้ำ หูตึง น่ารัก นักร้อง ท้องโต
มาเล่นผวนคำด้วยคนนะคะ ปกติไม่ได้เล่นอะไรแบบนี้เลยน่ะค่ะ สนุกดีเหมือนกันแฮะ
เท่าที่เคยได้ยิน ส่วนมากเขาจะผวนคำที่เมื่อนึกถึงความหมายแล้วจะเป็นไปในแบบทะลึ่งตึงตังน่ะค่ะ ให้ขำ ๆ กัน แต่ต้อมไม่เป็นเลยอะไรแบบนี้ อย่างบรรทัดแรกนี่ที่ผวนได้เพราะตาเห็นค่ะ ถ้าอาศัยแค่การได้ยินจะยังคงเอ๋อ ๆ อยู่ เรียบเรียงไม่ค่อยถูก
ได้มาแต่ผวนไม่ได้...
ก็ลงเรียนเธอไม่มีพักงัย