ตอนนี้ พ่อดีเล่าเรื่องผู้สูงอายุที่ ต.ท่ากว้างค่ะ ว่าผู้สูงอายุที่นี่ทำอะไรกันบ้าง
- ชมรมฯ ก่อตั้งเมื่อปี 2543 พ่อทอง เป็นประธาน หลังจากนั้น 2545 พ่อทองแยกออกไปอยู่ทางด้านสมุนไพร และผมได้รับเลือกมาเป็นประธานตั้งแต่ 2545 ได้ 5 ปี ผมขอลา เปิ้นก็บ่หื้อออก ถ้าลาออกก็ยุบไปเลย ชมรมของเรา ... ผมก็ดีใจที่ท่านไว้วางใจผม ว่าผมเสียสละ
- ในอดีตผมกระโดดโลดเต้น เพื่อฐานะ แต่บัดเดี่ยวนี้เราหยุดยั้งไว้เพื่อชุมชนของเรา
- ตอนตั้งขึ้นมาเฮาบ่มีสตังค์ กองทุนเราไม่มีเงินสักบาทเดียว ผมก็ได้เริ่มประชุมกัน เฮาจะเฮ็ดใดให้มีเงิน เฮาก็เฮ็ดกันมาทุกปี บริจาคบ้าง ผ้าป่าบ้าง ก็มีกองทุนขึ้นมาเรื่อยๆ
- พอปี 2545 ทุกโครงการในส่วนตำบลของเรา ก็เข้าไปหา อบต.
- มีกิจกรรม ที่ผู้สูงอายุที่ง่อมเหงา อยากจะได้อาชีพทอผ้ากี่มือ เฮาก็เขียนโครงการไปหา อบต. นายกก็เอาเงินออกหื้อไปซื้อกี่ทอผ้ามา 5 ตัว เราซื้อผ้ามาทอ ใช้พ่อง ขายเขาไปพ่อง ... ก็หื้อคนเฒ่ามีรายได้
- มีบายศรีสู่ขวัญให้กับแขกผู้มาเยี่ยม ... นี่เป็นประเพณีเก่า
- เมื่อปี 2546 ลูกเขยผมเขียนโครงการขอ สสส. มาลงตำบลเฮา เปิ้นก็ให้มา ... เงินนี้เปิ้นมาประชุมกันว่า ผู้เฒ่าเฮาขาดตกบกพร่องอะหยั่ง ต้องการอะหยั่ง เปิ้นก็ผ่อ หาค้นปัญหาในชุมชนเฮาว่า อยากได้อะไร
... ออกกำลังกายเฮาออกอยู่แล้ว ก็ได้หาวิทยากรมาเพิ่มเติม
... บ่ฮู้ในด้านสมุนไพร สาธารณสุขจังหวัดเขาก็มาหื้อตึง 2 ครั้ง
... บ่ฮู้ในเรื่องโภชนาการ จังหวัดออกมาหื้อความรู้
... คนเฒ่าอยากอยู่เงียบๆ เฮาก็ไปพัฒนาด้านคุณภาพชีวิตที่วัดล่ำเปิง ครั้งที่หนึ่งไป 20 อู้ สบายดี ม่วน สบายใจ ... ครั้งที่ 2 ก็ไป 70 เอารถกันไป ครั้งที่ 3 ไม่ไหว เอางบฯ อบต. เพราะว่าค่าใช้จ่ายมันเยอะ- จัดแกนนำทุกหมู่บ้าน ในชมรม ไปประชุมร่วมกัน เชิญพ่อแม่ ประชากรในแต่ละหมู่มาร่วมรับฟัง ในด้านประชากร ด้านสมุนไพร ด้านสงบจิต (นั่งวิปัสสนากัมมฐาน) ด้านสุขภาพองค์รวม
- ท้องถิ่นเรา มี 7 หมู่ หมู่ 1 ถึง หมู่ 7 ขอหื้อฮักกัน หนึ่งเดียว ไปดูงานที่ไหน เฮาไปหันเปิ้น บ้านเรือนริมถนนหนทาง และมาดูบ้านเรา ... บ้านเราดีแล้ว ก็ช่วยกันสร้างความสะอาด จัดภูมิทัศน์แต่ละบ้านแต่ละหลัง ก็จะภูมิใจว่า บ้านเราจัดวิถีชีวิตอยู่แบบเรียบง่าย ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ ก็อยู่กับคุณหมอที่ทำ อยู่กับนายก เขาเชื่อ เฮาจึงได้ทำ
- กิจกรรมพัฒนาคุณภาพชีวิตของ อ.สารภี เราจะมีตามเดือน หมุนไปแต่ละวัด อาทิตย์ละครั้ง จะนุ่งขาวห่มขาวหมด
- เรื่องสืบทอดวัฒนธรรมไทย ปีใหม่เมือง เราจะมีการฮดน้ำดำหัวผู้สูงอายุ เสร็จแล้วชวนผู้สูงอายุมา ดำหัวเปิ้น เป็นกิจวัตร
- ออกกำลังกาย ... เฮาแก่แล้ว ต้องมีสุขภาพดี ร่างกายแข็งแรง จิตใจแจ่มใส อยู่กับลูกกับหลานได้สบาย อยู่กับลูกกับหลานเมินๆ ดูลูกหลานเราเป็นหลักเป็นแหล่ง ทรัพย์สมบัติเพื่อลูกเพื่อหลาน สอนลูกสอนหลาน
- ผู้สูงอายุของเราทุกวันนี้ ก็มีกิจวัตรประจำ คือ เข้าร่วมกิจกรรมวันปีใหม่ วันเข้าพรรษา ออกพรรษา อาสาฬหบูชา วิสาขบูชา วันพ่อแห่งชาติ วันแม่แห่งชาติ ต้องทำนะครับ
- แล้วก็วันมะรืนนี้ วันวิสาขบูชา 350 จะมารวมกัน
- ถ้าทางอำเภอมีกิจกรรมอะหยังมาเชิญ ผู้สูงอายุ ต.ท่ากว้าง ก็จะไป ... ไปประกวดร้องเพลงร่วมกับเขา จัดกิจกรรม แข่งกีฬา ... เชิญผู้สูงอายุไปแสดง ฟ้อนเจิง ก็ไปกัน
- ในวันเด็กเชิญผู้สูงอายุมาร่วมแสดงละครให้เด็กดู เรื่อง น้ำตาคุณพ่อ น้ำตาคุณแม่ ให้ซึมซับไปบ้าง ว่าคุณพ่อคุณแม่เลี้ยงเรามาด้วยความยาก ให้เด็กดูละครที่มีความหมาย
- ทุกวันนี้ ลงไปสอนนักเรียน สอนฟ้อนเจิง กิจกรรมประดิษฐพานพุ่ม ต้นเทียน ต้นดอก
- สุดท้าย คือ เรื่องสำคัญที่สุดของชีวิตของคนเรา คือ เรื่องช่องปากและฟัน ผู้สูงอายุจะหันความสำคัญของเรื่องช่องปาก และฟัน คือ ถ้าฟันเฮาเสียแต่น้อย ทานของหวานแต่น้อย ก็คงไม่ได้ดี จะเป็นละอ่อนกระจองอแง ทานอะหยังก็ยาก
- โครงการนี้เพิ่งมาเมื่อปี 2549 ประมาณ 2549 ผู้สูงอายุเฮาก็เอาแกนนำ จากกรรมการทั้ง 7 หมู่บ้านไปอบรมที่ รพ.สารภี รับความรู้ในด้านนี้มา ก็มาเผยแพร่ให้ผู้สูงอายุเรา ฟันบ่ดีอย่างใด เหงือกรักษาอย่างใด เผยแพร่ไปในโรงเรียนโตย ก็แซมเข้าไปในเรื่องช่องปากและฟัน โตมาฟันจะไม่สวย กินอะหยังก็ไม่ได้ เขี้ยวจะบิ่นจะหัก นี่ละครับ
- การตั้งชมรมผู้สูงอายุช่วยเหลือเกื้อกูลคนยาก ที่เราได้ไปเยี่ยม เพื่อนช่วยเพื่อน ... ทาง อบต. คุณพ่อ ผู้สูงอายุ โตยกันไป คัดผู้สูงอายุที่ลำบากลำบนที่สุด วัด 2 วัดนี่ เปิ้นจะเอาข้าวสารอาหารแห้ง ที่ได้มาจากสังฆทาน มาคัดกัน กรอกกัน เดินลงไปเยี่ยม วันค่ำ เราไปหัน ก็ประคบประหงมท่าน แนะนำญาติ ลูกหลานดูแลเหงือกและฟัน ... ไปครั้งแรก ญาติเปิ้นน้ำตาร่วง น้ำตาตก บางท่านง่อยเปลี่ยเสียขาแต่เกิด
ปีนี้ลงไปหลายครั้ง ไปหาเพื่อน ดูแลเพื่อนยามยาก- ก็มาปรึกษากับผู้สูงอายุกัน ว่า ตั้งกองทุนช่วยเหลือผู้สูงอายุเมื่อพลัดพรากจากกัน คนละ 50 บาท ครั้งแรกมีคนเข้ามาลงทุน 100 กว่าคน พอว่าหันได้ผล ... พอสุดท้ายไปนั่งสมาธิแผ่เมตตา ขอให้ดวงวิญญาณของท่านไปสู่สุขคติ สู่พิภพหน้า ขอให้เจริญงอกงาม ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บแบบนี้ ขอให้ท่านมีความเจริญ แผ่เมตตาให้เขา ลูกหลานก็ปลื้มใจ ญาติผู้ใหญ่ เฉพาะตำบลของเฮา ไม่ว่าคนอายุหนุ่มขนาดไหนก็เข้ามาร่วม เดี่ยวนี้มี 500 กว่าคน
- เราไปนั่งสมาธิ ซึ่งเป็นการให้กำลังใจแก่คนอยู่ข้างหลัง เพราะพ่อแม่เราไปสู่สุขคติ เพราะผู้สูงอายุได้มาแผ่เมตตา ให้พ่อเฮา
- อันนี้เป็นกิจกรรมหลักที่แน่นเหนียวที่สุด คือ ความรัก ความผูกพันของท้องถิ่น
- เราเป็นวิทยากรไปหลายตำบล พยายามเผยแพร่ ไปตำบลอื่นๆ เรื่อยไป เพราะว่าทุกวันนี้ทางอำเภอก็มาดูงานเยอะ เช่น ในเมือง ตำบลท่าศาลามาดูงานเป็นร้อยๆ ตำบลหนองป่าคั่งกำลังติดต่อกัน
- ก็มาบอกสมาชิกเราว่า "จงภูมิใจเน้อ เปิ้นหันเฮาเด่น ชื่อเสียงเฮาก็ฮู้ว่า ทำความดี เฮาก็ภูมิใจ"
- เราเห็นภาคใต้ เราก็น้อยใจแทนเปิ้น เฮาก็มาสร้างชุมชนเข้มแข็ง รวมพลังกัน เพื่อมีคุณภาพในศีลและธรรม
นี่ก็เป็นเรื่องเล่า กิจกรรมผู้สูงอายุ โดยพ่อดีละค่ะ
รวมเรื่อง เยี่ยมพ่ออุ้ยแม่อุ้ย เมืองเหนือเจ้า
ไม่มีความเห็น