ครั้งหนึ่งที่ก็อตได้มีโอกาสเข้าร่วมกิจกรรมของมหาวิทยาลัยที่ตนเองเรียนอยู่ คือมหาวิทยาลัยพายัพ เนื่องในวันฟื้นฟูจิตใจของมหาวิทยาลัยที่จัดขึ้น ภายในวันที่ 22-26 สิงหาคม 2554 บทเรียนที่ก็อตได้รับในวันนั้น และเป็นประโยชน์มากสำหรับก็อต ก็คือ มีอาจารย์ท่านหนึ่งเป็นอาจารย์แม่ ที่ท่านดูแลและสอนดนตรีให้กับคณะดุริยศิลป์ เมื่อท่านนำนักศึกษาร้องเพลงประสานเสียงเสร็จ พิธีกรก็สัมภาษณ์ท่านเกี่ยวกับประวัติส่วนตัว มีคำหนึ่งที่ท่านพูดและก็อตรู้สึกอึ้งมาก ก็คือ ท่านบอกว่า 56 ปี ที่ท่านรอคอยสัญชาติมา จนถึงทุกวันนี้ท่านก้ยังไม่ได้เลย คำพูดนี้มันทำให้ก็อตมีกำลังใจขึ้นมามาก เราเพิ่งจะรอเพียงไม่นาน แต่ยังมีคนอีกมากมายที่รอคอยมานานกว่าเราอีก หลายครั้งที่ก็อตรู้สึกท้อแท้กับตัวเอง ก็อตก็มักจะคิดถึงคำพูดของอาจารย์คนนี้เสมอ ก็อตเคยเห็นอาจารย์หลายครั้งแล้ว ครั้งแรกก็ตอนที่ก็อตไปรับเกียรติบัตร เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ด้วยเกรดเฉลี่ยสะสม 2 ปี 3.62 แต่เราไม่เคยได้พูดคุยกัน ก็อตหวังว่าเราคงจะมีโอกาวได้พูดคุยกัน
ไม่มีความเห็น