อนุทิน 95441

อาศัยสวนศรีเมือง สวนสาธารณะใกล้บ้านเป็นที่ออกกำลังกายบ่อยมาก เดินสี่ห้ารอบพอได้เหงื่อก็กลับบ้าน  เย็นวานรถมากต้องขับรถไปจอดห่างหน่อย เมื่อเดินกลับเลือกเดินลัดผ่านตลาดขายของเก่าที่อยู่ใกล้กัน เสียงเพลงเบาๆแว่วเข้ามากระทบหู เพราะจัง    ช. รักเอย รักเดียวที่พี่ใฝ่ปอง..ญ. พี่ต้องคอย เฝ้าออมถนอมใจน้อง.. นี่มันเพลงสัญญารัก นี่หว่า ฉันยังจำได้ สุเทพ – สวลี ขับร้อง ยังไม่ทันได้ตั้งตัว มีเสียงเชื้อเชิญ “แวะเข้ามานั่งเล่นก่อนสิลุง”  ไม่อิดเอื้อน เข้าไปเลย

ของเก่ามีเท่าที่เห็น มีของหายากของท้องถิ่นเป็นภาพเก่าๆเมืองระยอง สมัยห้าหกสิบปีมาแล้วจำหน่ายด้วย

อยู่ต่างจังหวัดไม่น่าเบื่อ รถไม่ติด สิ่งแวดล้อมดี หาดนตรีฟังได้ไม่ยาก อย่างที่ร้านนี้จะร้องเองก็ได้ และไม่เสียเงินแม้แต่บาทเดียว