อนุทิน 93462

ฉันวางความสำเร็จทีละน้อยๆอย่างพอดี พอเพียงแล้วถักร้อยงานฝีมือให้ถึงเป้าหมายน้อยๆนั้น บันทึก และบรรยายคือการประเมินงาน และก่อให้เกิดความคิดต่อไป

ผสานความคิดกับการปฏิบัติมีความเข้าใจเป็นเชือกร้อยเรียงเป็นบทเพลงที่บอกเล่าเรื่องราวคนทำงานด้วยใจ แล้วกลับมานักวิพากษ์งานตัวเอง มองให้เห็นปัญหาที่เกิดขึ้น ทั้งคนถักร้อย และงานฝีมือที่ถูกถักร้อย แก้ปัญหาที่เกิดแล้วทำต่อไป