อนุทิน 92781

ไปปูเสื่อนอนใต้เงามะม่วง แล้วฮัมเพลงเธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม

อยากฝากให้ทุกคนเห็ฯ..ฟ้าใสๆ เมฆลอยฟ่องกลางเวหา

แถมได้ออกกำลังกายท่ามกลางแสงแดดและสายลม

รู้สึกสภาพร่างกายดีขึ้น แต่เดินมากตะคริวกินขา และเท้า...เออยังไงดี

จะสุขหรือทุกข์ดี สุขใจแต่ทุกข์กาย มันก็ไม่เที่ยงเดี๋ยวมันก็หายเดี๋ยวมันก็เป็น

เพราะโลกปัจจุบันมีให้ฝึก เรียนรู้ และข้ามผ่านไปให้ได้

ได้มีเวลาทำในสิ่งที่ควรทำมากๆ