ตั้งแต่ทราบข่าวว่าปีนี้เป็นปีสุดท้ายที่ป้าคนหนึ่งที่ทำงานในแผนกมานานและต่อสัญญาจ้างมาหลายครั้ง จะได้ทำงานเป็นปีสุดท้ายเนื่องจากมีกฏระเบียบออกมาใหม่ให้เจ้าหน้าที่ที่เกษียณแล้ว สามารถต่อสัญญาจ้างได้จนถึงอายุ 60 ปีเท่านั้น ดูเหมือนว่าอะไร ๆ ก็จะเปลี่ยนไป โดยเฉพาะความรู้สึกของฉัน เวลาในการอยู่ร่วมกันกับคนหนึ่งคนที่เคยรู้สึกว่านานแสนนาน อันที่จริงแล้วเราไม่อาจรู้หรอกว่าจะสิ้นสุดเมื่อใด บางทีพรุ่งนี้อาจเป็นวันสุดท้ายที่เราจะได้เจอกัน.. นอกจากป้าที่แผนกเราแล้ว ก็จะมีป้าๆ ที่แผนกอื่นอีกหลายคนที่ต้องจากพวกเราไปเมื่อเวลาเดินทางไปถึงสิ้นปี 2554 เวลาที่เจอกับป้าๆ เหล่านี้ เรามักจะยกมือไหว้ ทักทาย กล่าวสวัสดีเป็นประจำตามปกติเสมอ หากคนไหนไม่ได้เจอกันนาน เราก็มักจะถามว่า "ป้า..ไปไหนมาไม่เห็นหลายวันเลย.." แล้วเราก็จะได้ยินเสียงตอบกลับมาว่า " เดี๋ยวสิ้นปี ก็ไม่ได้เจอป้าแล้ว.."นับจากวันนั้นที่ได้ทราบข่าวทุกคนก็รักกันมากขึ้น..อยู่กันอย่างคนที่รู้ว่าเหลือเวลาอยู่ด้วยอีกเพียงไม่นาน
ไม่มีความเห็น