อนุทิน 7777

- ผู้ป่วยระยะสุดท้าย  วานนนี้เข้าไปสัมผัสเขาไกล้ๆครั้งแรก  หลังจากที่เขาปิดตัวเอง  ไม่ยอมรับอะไรเลย 3 วันหลังการกินยา paraquat  ตอนนี้ดูอ่อแรง ตัวเหลือง  หายใจเร็ว  เข้าใจถีงวิถีที่จะเป็นไป  จึงคุยแบบจริงจัง  ทำให้ได้พูดและนึกได้ว่า  ถ้าหากว่าเรามีเวลาเหลือไม่นานนั้น  เราจะคิด  จะทำอะไร

   สถาพที่เขานอนบนเตียง  ไม่มีญาติ  สิ่งที่ผมทำได้คือ  การให้กำลังใจ  และต่อจากนี้อยากห้เขาคิดแต่เรื่องที่ดี  ให้อัยตนเอง  ขอขมาตนเอง  ขอให้ระลึกแต่สิ่งที่ดีงาม  ชีวิตที่ทรมานตลอดที่ผ่านมา  ทั้งการรไม่มีแม่ พ่อ  หรือการเดินไม่ได้  ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่เราได้ผ่านไปแล้ว  ได้ล่วงเลยไป

 สิ่งสำคัญคือจิตใจของเรา  วาระของเราที่ต้องก้าวเดินต่อไป  ไม่ว่าที่ไหนๆ  ต่อไป  ขอเพียงให้เราดีกว่านี้

  วันนี้ชวนท่าน สมคบไปเยี่ยมอีกคน  รับรู้และสัมผัสถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น  และสิ่งที่ปรากฏ