ยืนดูดาวริมนอกชาน
อากาศหนาวนะ...แพรน้ำค้างปะพรมไปทั่ว
ฤดูกาลกำลังจะเปลี่ยน แบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
...คิดถึงธอจัง....เงียบไปเลยนะคนดีของฉัน
อยู่ทางนั้นจะมีเวลาคิดถึงกันบ้างหรือปล่า?
ส่วนฉัน...ยังคงเป็นอยู่เช่นนี้เสมอ
...คิดถึง...คิดถึง...คิดถึง...
เพราะในหัวใจไม่มีฤดูกาล
เธอจึงยังคงอยู่...มั่นคงและตลอดไป
ด้วยรักและคิดถึง...
ไม่มีความเห็น