อนุทิน 72690

หลังอาหารกลางวันอันแสนอเร็ดอร่อยที่ภัตตาคารญี่ปุ่น เดอะมอลล์ท่าพระ กำลังหาคำตอบให้แก่ตัวเองว่าจะไปไหนดี ธุระที่ต้องไปเผาศพที่วัดบางเสาธง อยู่อีกนานบ่ายสี่โมงโน่น  ...ไปนวดเท้าคลายกล้ามเนื้อดีก่า เพราะวันนี้เดินมากตั้งแต่เช้า พอลงจากห้างเดินไม่กี่ก้าวก็เจอร้านนวด...โชคดีมากไม่ต้องเดินไกล

มีความสุขจากการนวดไปได้เพียงห้านาที เสียงเพลงเพราะๆก็เข้ามากระทบหูเบาๆ ย้อนความรู้สึกในอดีตลึกลึก ดังเมื่อเกือบห้าสิบปีก่อนหน้านี้ ตอนนั้นฉันพ้นวัยเบญจเพสมาได้ไม่กี่ปี  เพลงนั้น คือ เพลงจูบ เพื่อเป็นเกียรติ ขอบันทึกไว้ เนื้อร้อง ทำนอง สุรพล  โทณวณิก  ขับร้อง พิทยา บุญยรัตพันธ์ เนื้อร้องท่อนแรกมีว่า...

จูบ คุณคิดว่าไม่สำคัญ แต่เมื่อคุณจูบฉัน ทำไมฉันสั่นไปถึงหัวใจ... คุณเป็นคนจูบ คุณรู้บ้างไหม...  ฉันหนาวฉันร้อน เหมือนดังเป็นไข้.. ทุกที.. ทุกที

ฉันก็รับความสุขไปเต็มเต็มอีกวัน..