อนุทิน 69623

บรรยากาศเก่าๆหวนกลับมาให้นึกถึง วันนี้ย้อนไปไกลมาก ลงลึกไปถึงปี ๒๔๙๔ ช่วงนั้นเรียนอยู่ชั้น ม.๕ ที่อัสสัมชัญ ศรีราชา พอปิดเทอมได้กลับบ้านดีใจมาก พบแม่ พบพี่สาว พ่อไม่อยู่แล้วจากฉันไปตั้งแต่ปี ๒๔๙๓

บ่อยมากแม่มีเพื่อนธรรมมาคุยด้วยที่บ้าน ขออนุญาตเอ่ยนาม ที่มาสม่ำเสมอมี ร.ต.อ. ขาบ สุทธิศรี คนวัยเดียวกัน ได้ยินแม่สนทนาธรรมกันสนุกสนาน เห็นด้วยบ้าง โต้แย้งกันบ้าง ยังจำได้ชัดเจน แม่พูดถึงเรื่อง อิทัปปัจจยตา ปริเฉท กรรม วิบาก ขันธ์ห้า โลภ โกรธ หลง อะไรทำนองนี้ ยังเอ่ยถึงอุบาสิกา แนบ มหานีรานนท์ ท่านปัญญานันทะ หลวงพ่อพุทธทาส  สังเกตดูท่านมีความสุขมาก เมื่อได้พูดคุยเรื่องเหล่านี้ พอโตขึ้น ฉันถึงได้รู้ว่า สิ่งที่แม่คุยกับเพื่อนธรรม เป็นอภิธรรมล้วนๆ เมื่อได้ยินแม่พูด ฉันไม่เข้าใจอะไรมาก ฟังไปงั้นๆ อายุเพียง ๑๕ เองตอนนั้น ส่วนแม่ ๕๔ ปี ฉันพ่ายแพ้แม่อย่างราบคาบ เพราะสิ่งที่แม่พูด ฉันเพิ่งเริ่มมาประติดประต่อ เริ่มค้นหาความจริงเมื่อเกษียณแล้ว