อนุทิน 68307

สภาพดินฟ้าอากาศ ถ้ามองอย่างผิวเผิน  ก็ไม่มีอะไรน่ากลัว แต่ก็นั่นแหละธรรมชาติมิได้มีเฉพาะสิ่งที่งดงาม ความน่าสะพึงกลัวบางครั้งเราก็ไม่อาจหลีกเลี่ยง  ความงดงาม กับความน่ากลัว อย่างไรเสียมันยังคงต้องมีอยู่ร่ำไป เทียบได้กับคำสอนขององค์ศาสดาในเรื่องโลกธรรมแปด

เมื่อคืนนี้ ตอนดึกสงัดที่บ้านระยองฝนตกหนักมาก ฟ้าคะนอง เสียงฟ้าร้อง ฟ้าลั่น เกิดขึ้นเกือบตลอดเวลา ตามด้วยเสียงฟ้าผ่า สองสามครั้ง  บอกตัวเองว่า อย่ากลัว แต่ก็อดปอดแหกไม่ได้ ดีนะทีบ้านมีสายล่อฟ้า ทำให้อุ่นใจได้เปลาะหนึ่ง

เอาอีกแล้ว  นั่งพิมพ์บันทึกนี้อยู่ดีๆ มีลมกระโชกแรง ต้นไม้ภายในบ้านเริ่มมีปัญหา กิ่งโอนเอนขึ้นลงสูงต่ำรวดเร็วมาก ราวกับว่าจะล้มประมาณนั้น เป็นไม้ล้อมแบบซื้อมาปลูก จะไม่ให้กลัวล้มได้อย่างไร แรงยึดเกาะเกี่ยวของรากกับพื้นดินไม่มั่นคงเหมือนไม้ที่ขึ้นโดยธรรมชาติ อ้าว! ลมเบาลงแล้ว เม็ดฝนตามมา แต่ไม่ตกหนัก  ธรรมชาติสรรหาของแปลกมาให้ดูอยู่เรื่อย