อนุทิน 68055
ปีตานามาจิตต์
เขียนเมื่อไม่อยากคร่ำครวญว่าทำไมถึงหายไป
เพราะในวันนี้ฉันกลับมาแล้วตรงนี้
กลับมายืนตรงที่เดิมที่เคยรู้สึกยินดี
บนพื้นที่ที่อบอวลและอุ่นไอด้วยห่วงใย
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ไม่อยากคร่ำครวญว่าทำไมถึงหายไป
เพราะในวันนี้ฉันกลับมาแล้วตรงนี้
กลับมายืนตรงที่เดิมที่เคยรู้สึกยินดี
บนพื้นที่ที่อบอวลและอุ่นไอด้วยห่วงใย
ไม่มีความเห็น