ฉันร้างลาจากการเขียนอนุทินมานาน เพราะไม่มีเวลา แต่วันนี้ได้เข้าไปอ่านบล๊อกของคุณสิทธา ผู้เข้าอบรมที่ฉันได้สอนอยู่ก็เลยเป็นแรงบันดาลใจให้ฉันต้องกลับมาเขียนอีกครั้ง อนุทินของเขาช่างน่าอ่านเหลือเกิน ฉันอยากมีเวลาไปร่วมกิจกรรมช่วยเหลือสังคมอย่างพวกเข้าบ้างจัง คิดแล้วเศร้า อยากกลับไปทำงานภาคประชาชนเหมือนเดิมจังเลย เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากเลย อยากกลับไปเป็น node สสส. ที่มีกิจกรรมส่งเสริมและสนับสนุนประเพณีของคนเมืองน่าน อยากกลับไปช่วยเหลืองานผู้ว่าฯ และงานเครือข่ายภาคประชาสังคม เฮ้อ...ได้แต่คิดแต่ก็ไม่มีโอกาสได้กลับสักที คิดถึงพวกพี่ๆ จังเลย ขอบคุณพี่ๆ ที่ทุกคนยังรอการกลับไปเมืองน่านของฉัน ที่ทุกคนยังไม่เคยลืม ฉันกลับไปทีไรก็ได้รับความอบอุ่นจากพวกเขาทุกคนไม่เคยเปลี่ยน คิดถึงเมืองน่าน คิดถึงบ้านและห้องทำงาน (ห้องโปรดที่สุดในบ้าน) ที่ทำให้ฉันประสบความสำเร็จได้ และขอบคุณพ่อแม่ที่บันดาลสิ่งที่ฉันต้องการได้ทุกอย่าง ต่อไปฉันจะบันดาลทุกอย่างให้พ่อแม่ได้มีความสุขแทน
ไม่มีความเห็น