พ่อสอนคำนี้มานานนับเวลาแล้ว เกือบเท่าอายุเกินครึ่งร้อยของฉันเสียอีก พ่อบอกว่าจงเป็นดั่งรวงข้าวที่สมบรูณ์ เพราะเมื่อนั้นลูกจะน้อมตัวลงมาช่วยเหลือผู้อื่นได้อย่างกล้าหาญ และลูกจะมีความอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นเกราะป้องกันความเกลียดชัง จากสรรพสิ่งรอบข้าง เพราะลูกจะมีความรักเป็นสะพานก้าวไปสู่การให้โดยปราศจากอคติ และเมื่อนั้นลูกจะรู้ว่าความสุขคืออะไร
นี่มันคือกระบวนการสร้างมิตรภาพใช่ไหมพ่อ
ไม่มีความเห็น