ต่อๆๆๆ
..ย่าและลุงเป็นคนในหมู่บ้านเดียวกัน คนช่วยงานจึงเป็นกลุ่มเดียวกัน ศาลาใกล้กัน แม่เป็นแกนนำทีมแม่ครัวของงานย่า เพื่อนซี้ปึ้กของแม่เป็นหัวหน้าแม่ครัวงานของลุง ศาลาใกล้กัน จึงเดินช่วยกันไปช่วยกันมา เป็นเสน่ห์ของวิถีชีวิตชนบทที่ยังคงมีให้เห็น กรุ่นไปด้วยน้ำใจ ความรัก ความสามัคคีกัน ซึ่งนับวันเริ่มหดหายไปทุกที..
รักและให้อภัยกันไว้เสียแต่วันนี้ เพราะเราไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
ไม่มีความเห็น