อนุทิน 59477

[วาทะคนgotoknow 37]ผมเป็นลูกชาวนาคนหนึ่งที่พ่อกับแม่กัดฟันส่งมาเรียนกรุงเทพ..จนสำเร็จการ ศึกษา พ่อชื่นชมลูกชายมากเเต่มักไม่ค่อยเเสดงออก พ่อจะเก็บความรู้สึกไว้ในใจเสมอ บุคลิกพ่อจะเป็นคนเงียบขรึม ไม่ค่อยพูดกับใคร มุมานะทำงานหาเงินให้ลูกๆทั้ง 6 คนได้เรียนหนังสือ พ่อมักเปรยๆเสมอว่า พวกเอ็งเรียนกันให้สูงๆจะไม่ต้องลำบากเหมือนพ่อ  ผมเป็นเด็กวัดอยู่หลายปีจนจบการศึกษาระดับประถม เเละมัธยมเป็นลำดับ พ่อก็ยังเหน็ดเหนื่อยเหมือนเดิม จนผมเข้ามาเรียนกรุงเทพฯสิ่งหนึ่งที่ช่วยพ่อกับเเม่ได้บ้างคือ ตะเวนเล่นดนตรีกับเพื่อนหาเงินเป็นค่าเรียน รวมทั้งรับจ้างวาดภาพเหมือนทั่วไปเพื่อหาเงินช่วยพ่อ......จนจบปริญญา รับราชการ...

 

k-kukiat