อนุทิน 58612

           วันนี้เป็นวันที่มีความสุขกับการเป็นผู้ให้อีกวันหนึ่ง โดยเป็นการให้ที่แตกต่าง การให้ช่วงเช้า คือ การให้แง่คิดของการพิชิตปัญหาบุคลิกภาพแก่บรรดานักศึกษาวิทยาลัยเทคนิคในกิจกรรมการปัจฉิมนิเทศ พูดอะไรไป เล่าอะไรไป มีแต่เสียงหัวเราะ เวลาหนึ่งชั่วโมงดูจะไม่เพียงพอ และไม่ใช่เรื่องยากในการเตรียมตัวเพื่อพูด หากแต่ความประมาทย่อมนำพาซึ่งความหายนะ ดีใจทีผลงานออกมาดี

           การให้ช่วงบ่าย คือ การให้ความสุข เสียงหัวเราะ โดยการกระโดดไปเต้นชนเผ่ากับเหล่าน้องๆนักแสดงจากโรงเรียนบ้านรวมมิตร ของการทัศนศึกษาดูงาของข้าราชการชายแดนใต้

           ขอบคุณที่เวลาให้โอกาสเราทำงาน ขอบคุณวันดีๆวันหนึ่งของชีวิตที่ไม่คิดเสียดาย เสียดายเพียงเพราะเวลาหมดไปกับการดูพระอาทิตย์ขึ้นและลงเท่านั้นเอง

            ขอบคุณครับ