มันคนละเรื่องกัน วางอุเบกขา ไม่ใช่วางทิ้ง ก็ยอมรับที่มันเป็นนั่นแหละ ทำใจหรือ ไม่ใช่มั๊ง ทำใจนี่ คือยังไม่วาง แต่หลอกว่าวางนะ เหนื่อยเปล่าๆวางแบบนี้มองไม่เห็นประโยชน์
วางอุเบกขา เคยได้ยิน พระท่านว่าวางให้มันเกิดสติ ก็พิจารณาดู ก็ว่ามันเป็นของมันอย่างนี้ ใจเราไปสัมผ้ส ก็คิด แล้วกำหนดความเศร้า ทำแบบนี้บ่อย จิตมันฉลาดก็จำ ครั้งต่อไปไม่ต้องกำหนด ไม่ต้องคิด พอกระทบเข้าก็แสดงเลย เศร้า เออจริง นะ จิตนี้ช่างจดช่างจำ
ไม่มีความเห็น