ความรู้สึกบางอย่าง บางคนได้เพียงแต่เก็บไว้ กดไว้ในใจ โดยที่พยายามบอกตนเองว่าไม่รู้สึกอะไรแล้ว แต่เมื่อยามใดที่เผลอ ก็ย่อมพูดระบายสิ่งที่อัดอั้นอยู่ภายในนั้นออกมา...
เหมือนกับต้นหญ้าที่เอาก้อนหินทับไว้ แม้ว่าต้นหญ้าจะเหลืองแห้ง แต่ทว่าไม่ตาย ยามเมื่อได้แสงแดดก็กลับงอกงามขึ้นมาใหม่
ดังนั้น ต้องถอนหญ้าให้ถึงรากแห่งจิตใจ...มีแต่ตนเองเท่านั้นที่จะรู้ว่า หญ้านั้นได้ถูกถอนขึ้นมาหรือไม่ ตนเป็นประจักษ์พยานแห่งตนได้ดีที่สุด!
ไม่มีความเห็น