วันนี้ กลับมานั่งทบทวนงานที่ได้ทำไปแล้วคือการสอนคนให้เป็นคนอีกครั้งหนึ่ง ชั่วโมงสุดท้ายได้เข้าห้องเรียนที่ทุกคนทราบว่าทะโมนสุด ๆ (ตามความคิดของครูบางท่าน เพราะท่านคิดว่าเด็กดีคือเด็กที่ท่านเข้าครอบงำทางความคิด ห้ามพูด ห้าม ....และอีกหลาย ๆ ห้าม นั่งฟังอย่างเดียว จนเด็กอาจจะคิดว่า ฟังผมบ้างซิครับคุณครู จนเด็กไม่สามารถคิดได้เป็น) เด็กกลุ่มนี้อยู่เพียง ป.1 แต่สามารถสร้างวีรกรรม ให้ครูอัตราจ้าง ถูกเลิกจ้าง เพราะดันไปขว้างแก้วใส่เด็ก แต่สำหรับผมแล้วการได้อยู่กับเด็กพวกนี้มีความสุขมากให้เขาได้ปลดปล่อย ให้เขามีอิสระที่จะคิด ที่จะทำ แต่ก็อยู่ในกติกาที่เราร่วมกันวางไว้
ผมสอนศิลปะ ซึ่งไม่ใช่มีแต่งานทัศนศิลป์ ยังมี ดนตรี และนาฎศิลป์ ซึ่งเด็กได้ท่องจำบทกลอนง่าย ๆ ไปประกอบการเล่น และผมคิดว่าสิ่งที่ผมได้ทำตรงกับวิสัยทัศน์ที่สามารถสร้างความสุขให้กับเด็กได้โดยไม่ยึดติดเนื้อหา
ไม่มีความเห็น