อนุทิน 5264
กวิน
เขียนเมื่อ" สงสารตัวเอง คว้างเคว้ง ชะมัด
รักสนุก ทุกข์ถนัด ปัญหา ผลัด มาประดัง
ชอบเล่นกับไฟ หลงว่าให้ไออุ่น
พอไฟไหม้ ใจเป็นจุล ก็หันหุน เพ้อคลั่ง
นอนครางฮือฮือ รอวันรื้อฟื้นไข้
โอ้ว่าใครหนอใคร จะเข้าใจ ฉันมั่ง
แม่คุณเอ๋ย แม่คุณ ช่างไร้การุณ ต่อฉัน
ชาติหน้า อย่าพบกัน กรวดน้ำคว่ำขัน ชิงชัง..."
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น