อนุทิน 49297

     เมื่อวานตอนเที่ยงประชุมสภาพัฒน์  จับได้หลายประเด็น  เพราะพวกเรายึดในแนวทางที่วางไว้จนเกินไป  ผลร้ายจึงต้องตกที่คนไข้  เพราะพวกเรารักษาผลประโยชน์มากเกินไป  ประชาชนเลยต้องรับผิดชอบตัวเอง  เพราะการเปิดใจและยอมรับของพวกเรายังไม่มากนัก จึงทำให้มีฉากกั้นบางๆเป็นกำแพงระหว่างพวกเราอยู่  บางคนและคนส่วนใหญ่บอกว่าทำงานคุณภาพแล้วเหนื่อย  เราจะหยุดดีมั้ย ทบทวน  และมองย้อนไปข้างหลัง  มันก็ดีขึ้นมากมากจนพวกเราอดดีใจและภูมิใจไม่ได้งั้นก็น่าจะพัฒนาต่อไป  บางคนบอกไม่อยากเสียเพื่อน  สุนทรียสนทนามันหยั่งลึกถึงก้นบึ้งของหัวใจแล้วหรือยัง 

   ที่สัมผัสได้  ทุกคนมุ่งมั่นทำดีในหน้าที่ของตนเอง  ถ้าพวกเรานำมันมาเชื่อมกันอย่างแนบเนียนหรือไร้รอยต่อ  มันคงดีไม่น้อย  แต่อย่างน้อยวันนี้ก็ถือว่าพวกเราได้เริ่มก้าวออกไปแล้ว  รอแต่ว่าจะให้ก้าวอย่างมั่นคงและแข็งแกร่ง

   ต้องทบทวนและทบทวนบ่อยๆ  เราตั้งใจว่าจะพัฒนาอย่างแนบเนียนให้  ได้เพื่อนและได้ผล"