อนุทิน 47073
กิตติพัฒน์
เขียนเมื่อไล่ตามสายลมเหน็ดเหนื่อยนัก เพราะ สายลมไม่มีตัวตน ไม่มีทิศทาง ไม่มีการบังคับ เหมือนไล่ตามความรู้สึกของตัวเองที่ไร้เหตุผล ไร้จุดหมาย มีแต่ความต้องการ ความปรารถนาเพียงอย่างเดียว เลิกดีกว่า ไม่เหนื่อย
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น