วันนี้เรียกเด็กที่มีปัญหาเมื่อวานนี้มาพูดคุย
เด็กเปิดเผยความในใจ ชีวิตที่พ่อกับแม่แยกทางกัน
ตั้งแต่อายุสี่เดือน
พ่อทิ้งไปตั้งแต่สองขวบ ต้องอยู่กับย่าและลุง
หลายปีต่อมาเมื่อพ่อกลับมาอีกครั้ง ความรู้สึกรักและ
ผูกพันก็จืดจาง
นับจากวันที่ย่าเสียชีวิตเมื่อสองปีที่แล้ว พ่อซึ่งอายุ
สามสิบเศษ ๆ ก็มีภรรยาใหม่ คนแล้วคนเล่า
ชีวิตคอยแต่หยิบยื่นเงินทอง ข้าวของมากมาย
แต่ไม่อาจเติมเต็มสิ่งที่ลูกต้องการ... วันนี้เธอจึงเหงา
คิดมาก และนอนไม่หลับ
นี่แหละ ปัญหาสังคมไทย วัตถุยิ่งมากใจยิ่งห่าง
สัมพันธภาพทางครอบครัวถูกกีดกั้น....ต่อไปผลผลิต
ของสังคมในวันนี้ก็จะไปสร้างครอบครัวที่ล้มเหลวต่อไป
ในวันข้างหน้า....คิดแล้วเศร้า...
ไม่มีความเห็น