อนุทิน 34930

ศิลปะแห่งความจริงใจ @  249856 โดย  a-little-sheep

เพลงอยากเจอคนจริงใจ โดยดวงตา คงทอง อยากเจอคนจริงใจ มีไหมแถวนี้ อยากเจอคนดีดี แถวนี้ มีไหมเอ่ย ถ้ามี ยกมือหน่อย ชูนิ้วก้อยกับนิ้วชี้ เป็นสัญลักษณ์ ว่ารักเดียวใจดี กระดิกนิ้วชี้ อีกด้วยนะเธอ เจอแต่คนใจดำ ชอบทำ ให้ช้ำทรวง เจอแต่คนลวง หลอกกันเสมอ คนจริงจัง จริงใจ ไม่เคยเจอ อยากเจอคนจริงใจ มีไหมแถวนี้ อยากเจอคนดีดี แถวนี้มีไหมเอ่ย ถ้ามี ยกมือขึ้น นั่ง และยืน อยู่ข้างหลัง ส่งยิ้มอีกนิด ถ้าจะคิดจริงจัง และขออีกอย่าง ต้อง โสด นะเธอ มีแฟนแล้วไม่เอา รักเขาแล้วไม่ดี มีไหมแถวนี้ โปรดจงเสนอ คนรักจริง จากใจ ฉันอยาก เจอ อยากเจอคนจริงใจ มีไหมแถวนี้ อยากเจอคนดีดี แถวนี้ มีไหมเอ่ย

คนจริงใจก็ไม่ควรมีอะไรที่ต้องปิดบังแม้นแต่ประวัติในเวปไซต์ แป่ว!! ขอบคุณที่ให้ อนุสติ ที่ว่า

ความจริงใจที่แล้งไร้ ศิลปะ ก็อาจทำร้ายมนุษย์ได้ไม่แพ้คำยกยอปลอมๆ ‘การทะนุถนอมหัวใจ’ กับ ‘ความจริงใจ’ จึงเหมือนสองด้านของเหรียญเดียวกัน มีทั้งสองด้านจึงจะมีค่าและเวลาที่มีคนแสดงความจริงใจกับเราด้วยโดยไม่ลืมทะนุถนอมจิตใจยิ่งทำให้เรา ‘รัก’ คนคนนั้นมากยิ่งขึ้น

เวลาโยนเหรียญอาจออกหัวและออกก้อย แต่ในทางทฤษฎี เหรียญสามารถ ไม่ออกหัวและออกก้อย ก็ได้ (เพราะเหรียญตั้งตรงอยู่ ซึ่งมีโอกาสน้อยมาก) ปฐมเหตุของการที่เหรียญจะไม่ออกหัวหรือออกก้อยเลย ก็เนื่องมาจาก ผู้ฟัง และผู้พูด มีธรรมะเสมอกัน (มี สีลสามัญญตา คือ มี ความประพฤติเสมอเหมือนกัน และมี ทิฏฐิสามัญญตา คือมี ทฤษฎี/ทิฏฐิ เสมอเหมือนกัน) เมื่อเหรียญตั้งตรง (ไม่ออกหัวหรือออกก้อย) นั่นคือไม่มีผลลัพธ์ว่า ฟังแล้วชอบ หรือฟังแล้วชัง (ในคำชม หรือคำบริภาษ นั้นๆ)  ฉะนั้น หัวใจ ของเรา จึงอุปมาเหมือนกับเหรียญ (อุ) บาท (ว์) ที่มักจะออกหัว หรือก้อยเสมอๆ มีน้อยมากที่หัวใจจะตั้งตรงเป็นอิสระ จาก อิฎฐารมณ์  (ลาภ ยศ สุข สรรเสริญ) และ อนิฏฐารมณ์  (เสื่อมลาภ เสื่อมยศ ทุกข์ นินทา)  หรือ โลกธรรม 8 นั่นเอง สรุป จงทำใจ ของเราให้ ตั้งตรง เหมือนดั่งเหรียญดังที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้นเถิด ปล.อ่านแล้วไม่ต้อง รัก หรือไม่ต้อง ชัง กวินนะครับขอร้อง